KL Eintrachthütte
KL Eintrachthütte był filią obozu Auschwitz-Birkenau, funkcjonującą od 26 maja 1943 do stycznia 1945. Znajdował się w dzielnicy Zgoda w Świętochłowicach. Po wojnie, od końca lutego do listopada 1945, obozem zarządzał Urząd Bezpieczeństwa Publicznego jako Obóz Zgoda.
Dowódcy obozu
Obozem kierowali:
- Josef Remmele (do lipca 1944)
- Wilhelm Gerhard Gehring (od lipca 1944 do likwidacji obozu w styczniu 1945)
Obaj dowódcy stosowali brutalne metody wobec więźniów, uczestnicząc w torturach i egzekucjach. Załoga obozu liczyła około 60 esesmanów, wspieranych przez straż zakładową w Hucie Eintrachthütte.
Infrastruktura obozu
Obozowa infrastruktura obejmowała:
- Sześć drewnianych baraków mieszkalnych (jeden barak administracyjny był murowany)
- Izbę chorych
- Kuchnię
- Latrynę
- Łaźnię z komorą dezynfekcyjną
- Magazyn
Oboz był ogrodzony podwójnym drutem kolczastym, a teren oświetlało dziesięć reflektorów. W każdym rogu znajdowały się wieże wartownicze.
Warunki życia
Więźniowie mieszkali w dwuizbowych barakach z trzypiętrowymi pryczami, co powodowało przeludnienie (60-80 więźniów na izbę). Otrzymywali skąpe porcje jedzenia, które obejmowały:
- Śniadanie: kawa zbożowa
- Obiad: zupa szpinakowa lub z pokrzyw, czasami z kawałkiem kiełbasy
- Kolacja: kawa zbożowa, margaryna, ser, 0,25 kg chleba (też na śniadanie)
Po opuszczeniu obozu przez Niemców 23 stycznia 1945, teren został zajęty przez Armię Czerwoną i przekształcony w Obóz Zgoda.
