Zabłocie – Charakterystyka Wsi
Zabłocie (czes. Záblatí, niem. Zablatz, Zablatsch) to wieś sołecka w Polsce, zlokalizowana w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Strumień. Wieś ma powierzchnię 746 ha (7,46 km²) i liczy 1316 mieszkańców, co daje gęstość zaludnienia 176,4 os./km². Zabłocie leży w historycznych granicach Śląska Cieszyńskiego, w regionie Dolina Górnej Wisły.
Historia
Pierwsza wzmianka o Zabłociu pochodzi z 1486 roku. W XVI wieku wieś rozwijała się dzięki Mikołajowi Brodeckiemu, który zainwestował w hodowlę ryb. W latach 1573-1594 miejscowość wchodziła w skład skoczowsko-strumieńskiego państwa stanowego. Zniesienie poddaństwa chłopów w 1848 roku umożliwiło mieszkańcom pracę w przemyśle, w tym w cukrowni w Chybiu.
W 1891 roku odkryto solanki jodowo-bromowe, co przyczyniło się do rozwoju gospodarczego i poprawy sytuacji w oświacie. W 1900 roku na obszarze Zabłocia mieszkało 871 osób, z których większość była katolikami i polskojęzycznymi. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 917. W 1911 roku zbudowano żelazny most łączący Zabłocie ze Strumieniem.
Po I wojnie światowej miejscowość stała się przedmiotem sporu między Polską a Czechosłowacją. W 1948 roku otwarto nową szkołę, a w 1992 roku rozpoczęto budowę kościoła katolickiego przy wsparciu lokalnej społeczności.
Religia
Na terenie Zabłocia działa Kościół Rzymskokatolicki, w ramach parafii Matki Bożej Różańcowej.
Sport
W miejscowości funkcjonuje klub sportowy LKS Orzeł Zabłocie, który angażuje lokalną społeczność w działalność sportową.
Podsumowanie
Zabłocie to wieś o bogatej historii, z dynamicznym rozwojem gospodarczym i znaczącą działalnością społeczną. Mieszkańcy angażują się w życie religijne oraz sportowe, co przyczynia się do integracji lokalnej społeczności.
