„`html
Witowice – Charakterystyka
Witowice to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria. Przed 1998 rokiem miejscowość należała do województwa tarnobrzeskiego. Mieszkańcy kościoła rzymskokatolickiego są częścią parafii św. Wawrzyńca w Olbierzowicach.
Historia
Witowice zostały wspomniane przez Jana Długosza w dziele „Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis” (1470-1480), gdzie jako właściciela wymienia Jakuba herbu Syrokomla. W drugiej połowie XVI wieku wieś była w posiadaniu braci polskich (arian). W 1578 roku podatki z Witowic płacili różni właściciele, a w 1629 roku wymieniano już inne nazwiska, takie jak Jan Deszyński czy Mikołaj Złocki.
Dwór w Witowicach spłonął podczas wojny północnej (1700-1721), a jedynym ocalałym przedmiotem był hebanowy krucyfiks, który trafił do kościoła w Olbierzowicach. W 1751 roku w miejscowości miał miejsce tragiczny incydent, gdy chłopiec został rozszarpany przez wilki.
Z danych z 1787 roku wynika, że we wsi mieszkało 121 osób wyznania rzymskokatolickiego oraz 10 Żydów. W 1827 roku wieś liczyła 24 domy i 105 mieszkańców. W 1863 roku wieś była w posiadaniu lekarza Dowgiałły, który zginął w powstaniu styczniowym.
Na przełomie XIX i XX wieku, zgodnie z „Słownikiem geograficznym Królestwa Polskiego”, Witowice znajdowały się w powiecie sandomierskim. W 1886 roku majątek obejmował 584 morgi, a w 1893 roku wieś miała 219 mieszkańców. Zniszczenia II wojny światowej dotknęły dwór oraz folwark, które zostały zniszczone podczas walk w 1944 roku.
Zabytki i pomniki przyrody
- Lipa drobnolistna w parku podworskim, uznana za pomnik przyrody 30 grudnia 1988 r. (obwód 500 cm, wysokość 23 m).
Podsumowanie
Witowice to wieś o bogatej historii sięgającej średniowiecza, z charakterystycznymi zabytkami i pomnikami przyrody. Miejscowość przeszła przez wiele zmian administracyjnych i historycznych, a jej mieszkańcy wciąż pielęgnują lokalne tradycje.
„`
