„`html
Rezerwat Przyrody „Rudka Sanatoryjna”
Rezerwat „Rudka Sanatoryjna”, znany lokalnie jako „Rudka”, został ustanowiony Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Ochrony Środowiska w dniu 25 sierpnia 1964 roku. Powierzchnia rezerwatu wynosi 125,72 ha.
Klasyfikacja Rezerwatu
- Rodzaj: rezerwat leśny (L)
- Typ: fitocenotyczny (PFi)
- Podtyp: zbiorowiska leśne (zl)
- Ekosystem: lasy nizinne (lni)
W rezerwacie występują gatunki chronione, takie jak lilia złotogłów (Lilium martagon), oraz gatunki częściowo chronione, w tym:
- gnieźnik leśny (Neottia nidus-avis)
- miodownik melisowaty (Melittis melissophyllum)
- orlik pospolity (Aquilegia vulgaris)
- pomocnik baldaszkowaty (Chimaphila umbellata)
- wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)
- widlak goździsty (Lycopodium clavatum)
- turówka leśna (Hierochloë australis)
W rezerwacie występują także rzadkie gatunki, takie jak:
- barwinek pospolity (Vinca minor)
- przyłaszczka pospolita (Hepatica nobilis)
- bluszcz pospolity (Hedera helix)
- łuskiewnik różowy (Lathraea squamaria)
- rutewka orlikolistna (Thalictrum aquilegifolium)
- turzyca orzęsiona (Carex pilosa)
- wyka kaszubska (Vicia cassubica)
Historia Sanatorium
W 1899 roku dr Teodor Dunin zainicjował budowę sanatorium w Rudce, która rozpoczęła się w 1902 roku na terenach ofiarowanych przez księcia Stanisława Lubomirskiego. Uroczyste otwarcie pierwszego skrzydła sanatorium miało miejsce 29 listopada 1908 roku. W przeszłości tramwaj konny dowoził pacjentów, a jego torowisko zostało zlikwidowane. W 2011 roku wznowiono kursowanie tramwaju konnego pomiędzy stacją PKP a dawnym sanatorium, obecnie funkcjonującym jako Samodzielny Specjalistyczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej im. dr. Teodora Dunina w Rudce.
„`
