Informacje ogólne o Sufczynie
Sufczyn to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Kołbiel. Miejscowość leży nad rzeką Świder i należy do parafii Świętej Trójcy w Kołbieli. Współrzędne geograficzne Sufczyna to 52°02’43″N 21°31’36″E.
Historia Sufczyna
Pierwsze wzmianki o Sufczynie pochodzą z 1408 roku, kiedy to w „Księdze Ziemi Czerskiej” wymieniani są rycerze Albert i Piotr z Sufczyna. Początkowo wieś była zapisywana jako Szuchcin lub Susczin, a jej nazwa wywodzi się od dawnej nazwy osobowej „Suchta”. Wzmianka z 1576 roku utrwala nazwę Susczyn.
W XV wieku Mikołaj z Sufczyna, wspólnie z innymi dziedzicami, wybudował kościół w Kołbieli. Sufczyn był wsią szlachecką, a rycerze z tego terenu zaczęli posługiwać się nazwiskiem Sufczyński. Ród ten, pierwotnie z lubelskiego, pieczętował się herbem Szeliga.
Rozwój osady
- 1591 – zakup części Sufczyna przez Adama Łychowskiego.
- 1647 – dobra Sufczyna przejmuje Marcjan Dłużewski.
- 1676 – Władysław Magnuszewski, dziedzic wsi, związany z Katarzyną Sufczyńską.
- 1711 – podział dóbr Sufczyna między braci Piątkowskich.
- 1826 – Paweł Piątkowski obejmuje dobra Sufczyn, budując swoją siedzibę.
- 1864 – uwłaszczenie ziemi chłopskiej, powstanie 26 gospodarstw.
W XIX wieku Sufczyn był niewielką miejscowością. W 1827 roku mieszkało tu 181 osób. Do końca tego stulecia miejscowość podlegała rozparcelowaniu, a w 1890 roku liczyła 227 mieszkańców.
Wydarzenia XX wieku
W 1944 roku Sufczyn został zbombardowany przez niemieckie lotnictwo, co zakończyło się śmiercią 11 osób. W 2007 roku odsłonięto tablicę pamiątkową dla upamiętnienia ofiar. Natomiast w 1958 roku wieś została poważnie zniszczona przez huragan.
Podsumowanie
Sufczyn to wieś z bogatą historią, której początki sięgają XV wieku. Miejscowość przeszła wiele zmian właścicielskich oraz demograficznych, a jej historia odzwierciedla zmiany zachodzące w Polsce na przestrzeni wieków.