„`html
Pławno – Charakterystyka i Historia
Pławno to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Gidle. Dawniej miasto, uzyskało prawa miejskie w 1554 roku, a w 1870 roku zostało zdegradowane do statusu wsi. Do 1954 roku istniała gmina Pławno, a w latach 1975-1998 miejscowość była częścią województwa częstochowskiego.
Historia
Pławno zostało po raz pierwszy wspomniane w 1262 roku, kiedy książę Bolesław V Wstydliwy przekazał je klasztorowi klarysek w Zawichoście. W drugiej połowie XIV wieku miejscowość została przekazana kapitule włocławskiej. W 1544 roku król Zygmunt I Stary nadał Pławnu prawa miejskie, które utrzymało do 1870 roku, kiedy to carskie władze odebrały prawa miejskie w wyniku udziału mieszkańców w powstaniu styczniowym.
Rozwój Pławna opierał się na organizowanych jarmarkach oraz lokalnym rzemiośle, w tym produkcji kamienia wapiennego i ceramiki. W 1613 roku utworzono parafię katolicką, w której znajdował się cenny tryptyk. Miejscowość przeżyła wiele pożarów, co prowadziło do znacznych wahań liczby mieszkańców, która wynosiła od 700 do 2400. W XVII wieku Żydzi stanowili około 25% społeczności.
W XIX wieku Pławno rozwijało się także w sferze sportowej, organizując wyścigi konne. Niestety, w 1881 roku miało miejsce tragiczne zdarzenie – pożar, który zniszczył 326 budynków i dotknął około 2000 osób.
Podczas II wojny światowej wielu mieszkańców Pławna było zaangażowanych w działania Armii Krajowej. Po wojnie, lokalna społeczność często pracowała w pobliskim Radomsku, skąd młodzież dojeżdżała do szkół średnich.
Zabytki
W Pławnie znajdują się obiekty wpisane do rejestru zabytków NID:
- cmentarz katolicki, z 1831 roku
- zespół dworski (obecnie szpital) przy ul. Radomszczańskiej 19:
- dwór z XVIII wieku
- park z XVIII wieku, zmodernizowany w 1910 roku
W 2022 roku patronem Szkoły Podstawowej w Pławnie został Stanisław Konarski, znany dramatopisarz i reformator szkolnictwa.
„`
