Igor Jewgienjewicz Tamm
Igor Jewgienjewicz Tamm (1895-1971) był wybitnym rosyjskim fizykiem teoretycznym, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1958 roku za odkrycie promieniowania Czerenkowa. Urodził się w Władywostoku, a zmarł w Moskwie. Był profesorem na Uniwersytecie Moskiewskim oraz członkiem Akademii Nauk ZSRR i Polskiej Akademii Nauk.
Wykształcenie i kariera
Tamm ukończył gimnazjum w Jelizawetgradzie, a następnie studiował na Uniwersytecie w Edynburgu i Uniwersytecie Moskiewskim, gdzie uzyskał tytuł magistra w 1918 roku. Po zakończeniu studiów pracował jako asystent na Uniwersytecie Krymskim, a później wykładał w Odeskim Instytucie Politechnicznym oraz na Komunistycznym Uniwersytecie im. Swierdłowa.
Od 1924 roku związał się z Moskiewskim Uniwersytetem Państwowym, gdzie kierował katedrą fizyki teoretycznej. Od 1943 do 1950 roku prowadził katedrę fizyki teoretycznej w Moskiewskim Instytucie Fizyczno-Technologicznym.
Osiągnięcia naukowe
Tamm był autorem fundamentalnych prac w dziedzinie mechaniki kwantowej i teorii sił jądrowych. W 1937 roku, wspólnie z Ilją M. Frankiem, opracował teorię promieniowania Czerenkowa, co przyczyniło się do zdobycia Nagrody Nobla. W latach 50. i 60. współpracował z Andriejem D. Sacharowem nad projektami związanymi z bronią nuklearną oraz koncepcją tokamaka.
Nagrody i odznaczenia
- Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki (1958)
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (1954)
- Order Lenina (czterokrotnie)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1954)
- Nagroda Stalinowska (dwukrotnie)
- Złoty Medal im. Łomonosowa Akademii Nauk ZSRR (1968)
Podsumowanie
Igor Tamm był wybitnym naukowcem, który znacząco przyczynił się do rozwoju fizyki teoretycznej. Jego prace w dziedzinie mechaniki kwantowej oraz promieniowania Czerenkowa pozostają fundamentem współczesnych badań w fizyce.