Broholmer

„`html

Broholmer

Broholmer to rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie mastifa, wyhodowana w średniowiecznej Danii jako pies do polowania i stróżowania. Rasa wymarła w pierwszej połowie XX wieku, ale została zrekonstruowana dzięki odpowiedniej hodowli. Obecnie broholmer jest wykorzystywany jako pies towarzyszący, stróżujący i obronny.

Rys historyczny

Przodkami broholmerów mogły być molosy przywiezione do Danii przez wikingów lub psy pochodzące z Imperium Karolińskiego. Wikingowie hodowali psy w typie molosa na terenach Grenlandii, Norwegii oraz wyspy Fyn. W średniowieczu broholmerzy pełnili rolę psów stróżujących oraz uczestniczyli w polowaniach na grubą zwierzynę.

W 1850 roku hrabia Niels Frederik Sehested rozpoczął poszukiwania odpowiednich przedstawicieli rasy oraz planował jej hodowlę. Nazwa „broholmer” pochodzi od zamku Broholm na wyspie Fionia. W 1886 roku stworzono wzorzec rasy, a po II wojnie światowej uznano ją za wymarłą. Rekonstrukcja rozpoczęła się w 1974 roku, a wzorzec rasy został zatwierdzony przez FCI w 1982 roku.

Klasyfikacja FCI

Broholmer należy do grupy II – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, sekcja 2.1 – Molosy w typie mastifa. Rasa ta nie podlega próbom pracy.

Wygląd

Broholmer to silny i masywny pies o prostokątnej sylwetce, z dużą i szeroką głową oraz luźną skórą na szyi. Długość czaszki i kufy jest taka sama, a linia grzbietu jest prosta z wyraźnie zaznaczonym kłębem. Ogon noszony jest poniżej linii grzbietu.

Szata i umaszczenie

Szata: krótka, twarda, z grubym podszerstkiem.
Maść: czarna lub płowa w różnych odcieniach, z dopuszczalnymi białymi znaczeniami w okolicach piersi, ogona i na łapach.

Zachowanie i charakter

Broholmer to pies pojętny i łatwy do szkolenia, odpowiedni nawet dla początkujących właścicieli. Jest cierpliwy i opiekuńczy w stosunku do dzieci i innych zwierząt, a także wymaga sporej ilości ruchu.