Kopytów – Wieś w Województwie Lubelskim
Kopytów to wieś położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Kodeń. Jest sołectwem i według Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku, liczy 225 mieszkańców. W Kopytowie mieszkają zarówno katolicy, jak i prawosławni.
Historia
Pierwsze wzmianki o Kopytowie sięgają początku XVI wieku. Wówczas tereny te zamieszkiwała niezamożna szlachta. Kopytowo, późniejszy Kopytów, przez trzy pokolenia pozostawało w rękach rodziny Kopytowskich. W 1512 roku Iwan Sapieha wykupił Kopytowo, które później dziedziczyli członkowie rodziny Sapiehów, w tym Jan Sapieha, którego żona ufundowała cerkiew unicką w 1772 roku. Niestety, cerkiew ta spłonęła podczas I wojny światowej.
W XIX wieku folwark Kopytów należał do różnych rodzin, w tym Sarneckich, Świdrygiełłów-Świderskich oraz hrabiego Sołtyka. W tym czasie wieś liczyła około 380 mieszkańców i 77 domów. W 1915 roku mieszkańcy Kopytowa zostali przesiedleni w głąb Rosji z powodu zbliżającego się frontu. Po czterech latach wrócili do zniszczonej wsi, gdzie mieszkały w ziemiankach.
W trakcie I wojny światowej przez Kopytów przemaszerowało wojsko I Brygady Legionów. W miejscu, gdzie odpoczywał marszałek Józef Piłsudski, postawiono pamiątkowy kamień, który został odsłonięty ponownie w 1991 roku. Całkowita odbudowa wsi nastąpiła po wojnie, a w latach 1922-1925 zbudowano kościół rzymskokatolicki, który stał się parafialnym.
W 1945 roku Kopytów ucierpiało w wyniku nalotów, a kolejny pożar w 1965 roku zniszczył pozostałości zabudowy. Obecnie we wsi znajduje się zarówno kościół rzymskokatolicki, jak i prawosławna cerkiew pod wezwaniem św. Jana Teologa oraz cmentarz prawosławny z kaplicą z lat 30. XX wieku.
Kopytów jest również znane jako miejsce narodzin Aleksandra Bojarskiego, duchownego prawosławnego i jednego z liderów ruchu odnowicielskiego w Rosyjskim Kościele Prawosławnym.
