Henryk Bąk – Życiorys
Henryk Bąk (19 listopada 1930 – 29 sierpnia 1998) był polskim politykiem i działaczem ruchu ludowego, który odegrał znaczącą rolę w opozycji antykomunistycznej w PRL. Urodził się w Lisowie, w rodzinie rolniczej. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Rykałach, kontynuował naukę w Gimnazjum w Goszczynie oraz Liceum w Grójcu. W 1958 uzyskał dyplom z Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1977 z Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej.
Bąk był aktywnym członkiem Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” oraz uczestnikiem kampanii wyborczej Polskiego Stronnictwa Ludowego. W 1948 założył konspiracyjną organizację niepodległościową, a po aresztowaniu i skazaniu na karę śmierci w 1953 roku, spędził wiele lat w więzieniu, z którego został warunkowo zwolniony w 1957 roku.
Po odbyciu kary, pracował w branży ogrodniczej i elektrycznej, a od 1976 roku był zaangażowany w działalność w drugim obiegu, wydając pisma i organizując Niezależne Związki Zawodowe Rolników. W 1980 roku uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej i przystąpił do „Solidarności”. Internowany w stanie wojennym, kontynuował działalność opozycyjną po zwolnieniu.
W 1989 roku został wiceprezesem PSL, a w 1990 roku był członkiem Komitetu Obywatelskiego. W latach 1991-1993 zasiadał w Sejmie jako poseł I kadencji i pełnił funkcję wicemarszałka.
Odznaczenia i Upamiętnienie
Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, Bąk został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności. W 2008 roku odsłonięto tablicę ku jego czci w Warszawie.
Podsumowanie
- Henryk Bąk – polski polityk, działacz ludowy i opozycjonista.
- Urodziny: 19 listopada 1930, Lisów; Zmarł: 29 sierpnia 1998.
- W latach 1948-1957 więziony za działalność niepodległościową.
- Wicemarszałek Sejmu I kadencji (1991-1993).
- Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
