Kazimierz Nestor Sapieha
Kazimierz Nestor Sapieha (14 lutego 1757 – 25 maja 1798) był księciem i generałem artylerii litewskiej w latach 1773–1793. Pełnił funkcję marszałka konfederacji Wielkiego Księstwa Litewskiego podczas Sejmu Czteroletniego w 1788 roku oraz był jednym z sygnatariuszy Konstytucji 3 maja. Od 1776 roku był zwierzchnikiem komandorii Świętego Pawła Apostoła zakonu maltańskiego.
Życiorys
W latach 1767–1771 Sapieha kształcił się w Szkole Rycerskiej. Dzięki wpływom matki, Elżbiety z Branickich Sapieżyny, uzyskał mianowanie na generała w wieku 18 lat. Był posłem na sejm w 1778 roku z powiatu brzeskolitewskiego oraz członkiem Departamentu Skarbowego Rady Nieustającej w 1779 roku. Reprezentował województwo brzeskolitewskie na Sejmie Czteroletnim w 1788 roku.
11 stycznia 1789 roku został wielkim mistrzem loży masońskiej Wielkiego Wschodu Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1792 roku sprzeciwiał się konfederacji targowickiej, a po jej ustanowieniu udał się na emigrację. Po wybuchu powstania kościuszkowskiego powrócił do kraju jako kapitan artylerii i uczestniczył w walkach. Po klęsce insurekcji osiedlił się w Wiedniu.
Był odznaczony Orderem Orła Białego 1 stycznia 1779 roku oraz kawalerem Orderu Świętego Stanisława w 1774 roku.
