Zakazane piosenki
Zakazane piosenki to polski czarno-biały film muzyczny z 1946 roku, wyreżyserowany przez Leonarda Buczkowskiego na podstawie scenariusza Ludwika Starskiego. Film upamiętnia antyniemiecką i partyzancką twórczość muzyczną z okresu II wojny światowej, przedstawiając historię okupacji niemieckiej od września 1939 do wyzwolenia Warszawy w 1945 roku. Wykorzystuje piosenki inspirowane autentycznymi utworami ulicznych wykonawców.
Produkcja i premierowe wyświetlenie
Film początkowo planowano jako średniometrażowy dokument, jednak ostatecznie przekształcono go w pełnometrażowy film fabularny. Premiera miała miejsce 8 stycznia 1947 roku, zyskując dużą popularność, mimo że krytycy zarzucali mu fałszowanie rzeczywistości okupacyjnej. W wyniku krytyki film został wycofany z kin i poddany poprawkom, co zaowocowało nową wersją, która miała premierę 2 listopada 1948 roku.
Fabuła
Film opowiada historię Romana Tokarskiego, muzyka, który relacjonuje życie w okupowanej Warszawie. Akcja ukazuje jego działalność w ulicznej orkiestrze oraz udział w akcjach partyzanckich, zwłaszcza w powstaniu warszawskim. Epizody filmowe są przeplatane piosenkami, które odzwierciedlają realia tamtych czasów.
Różnice między wersjami
- W drugiej wersji zmieniono ramy narracyjne, a główny bohater opowiada swoją historię przyjacielowi, który nie znał realiów okupacji.
- Wprowadzono dodatkowe sceny ukazujące brutalność okupacji, a także epizody związane z łapankami i budową barykady.
- Usunięto piosenkę Lecą liście z drzewa ze względu na jej pesymistyczny wydźwięk.
Obsada
W filmie wystąpili zarówno profesjonalni aktorzy, jak i autentyczni wykonawcy uliczni. Danuta Szaflarska, odgrywająca rolę kobiecą, stała się jedną z pierwszych gwiazd powojennego kina.
Odbiór i wpływ
Film zdobył ogromne uznanie wśród widzów, osiągając do 2000 roku około 15 milionów widzów. Krytyka była podzielona: chwalono muzykę i grę aktorską, ale wskazywano na uproszczenia i fałszowanie rzeczywistości. Zakazane piosenki stały się symbolem polskiego kina powojennego, łącząc w sobie elementy humoru i tragizmu czasów okupacji.
Podsumowanie
Zakazane piosenki to ważny film w historii polskiego kina, który ukazuje nie tylko realia okupowanej Warszawy, ale także siłę muzyki jako formy oporu. Jego popularność i wpływ na kulturę polską są niezaprzeczalne.
