Król Edred
Edred, żyjący w latach ok. 923-955, był królem Anglii od 26 maja 946 do swojej śmierci. Był synem króla Edwarda Starszego i Edgivy, córki earla Kentu, Sigehelma. Tron objął po tragicznej śmierci swojego brata, który został zamordowany przez Leofę.
W czasie swojego panowania, Edred odniósł sukcesy w walkach z Duńczykami. W 947 roku do Nortumbrii przybył obalony król Norwegii, Eryk Krwawy Topór. Choć szybko został pokonany, zdołał zdobyć władzę nad Yorkiem. Ostatecznie został wygnany w 954 roku i poniósł klęskę pod Stainemore.
Edred był osobą głęboko religijną, jednak zmagał się z problemami zdrowotnymi oraz miał skromne nawyki żywieniowe. Utrzymywał bliską relację z Dunstanem, opatem klasztoru w Glastonbury, który wspierał go w dążeniu do umocnienia monarchii.
Król Edred zmarł 23 listopada 955 roku w Frome, w hrabstwie Somerset. Został pochowany w Old Minster w Winchesterze, a jego następcą został bratanek, Edwin.
Podsumowanie
- Imię: Edred
- Data urodzenia: ok. 923
- Data śmierci: 23 listopada 955
- Panowanie: od 26 maja 946
- Rodzina: syn Edwarda Starszego, brat zamordowanego króla
- Walka z Duńczykami i Erykiem Krwawym Toporem
- Religia: głęboko religijny
- Następca: bratanek Edwin
