HiperLAN – Standard Transmisji Radiowej
HiperLAN (High Performance Radio Local Area Network) to europejski standard transmisji radiowej, opracowany przez ETSI, który umożliwia wysoką prędkość transmisji danych, co czyni go odpowiednim dla aplikacji multimedialnych. Podobnie jak standard IEEE 802.11, HiperLAN pozwala na tworzenie zarówno stałych, jak i tymczasowych sieci lokalnych.
Architektura HiperLAN
Standard HiperLAN definiuje kilka kluczowych warstw:
- Warstwa fizyczna: Określa pasma częstotliwości i metody transmisji.
- Podwarstwa MAC: Obejmuje dostęp do łącza, funkcje mostu, transmisję wieloetapową oraz specyfikację jednostek danych.
- Podwarstwa CAC: Definiuje protokoły dostępu do łącza oraz typy ramek przesyłanych na tym poziomie.
Podwarstwy MAC i CAC współpracują z rozwiązaniami zgodnymi ze standardem IEEE 802.2, a standard HiperLAN obsługuje zgłoszenia asynchroniczne oraz z ograniczeniami czasowymi.
Warstwa Fizyczna
W HiperLAN zarezerwowano pasma 5,15 – 5,3 GHz i 17,1 – 17,3 GHz, podzielone na kanały 25 MHz z przedziałami ochronnymi. W niższym paśmie dostępnych jest pięć kanałów, z trzema przeznaczonymi na transmisję.
Transmisja odbywa się z dwiema prędkościami:
- Low Bit Rate (LBR): 1,4706 Mb/s (do wymiany informacji sterujących).
- High Bit Rate (HBR): 23,5294 Mb/s (do transmisji danych).
Maksymalne zasięgi transmisji wynoszą 50 m dla HBR i 800 m dla LBR, z możliwością przemieszczania stacji do 10 m/s. Maksymalna moc nadajnika wynosi 1 W w paśmie 5,15 – 5,3 GHz i 100 mW w paśmie 17,1 – 17,3 GHz.
Format Ramki
W podwarstwie CAC używane są ramki danych, potwierdzeń i przydziału kanałów. Ramki potwierdzeń przesyłane są z prędkością LBR. Ramki danych składają się z części LBR i HBR, gdzie część LBR zawiera:
- Preambułę (10101001b),
- Wskaźnik obecności części HBR,
- Skrócony adres docelowy,
- Wskaźnik długości bloku.
Adres docelowy i wskaźnik długości chronione są 4-bitowymi sumami CRC. Błędy mogą być ignorowane, jeśli wystąpiły w fragmencie powtórzonym w części HBR.
