Gary Burton
Gary Burton, urodzony 23 stycznia 1943 roku w Anderson, Indiana, to uznany amerykański wibrafonista jazzowy, znany z innowacyjnej techniki gry na wibrafonie przy użyciu czterech pałek. W swojej karierze łączył działalność artystyczną z edukacją, zarówno studiując, jak i wykładając w Berklee College of Music.
Kariera muzyczna
Burton rozpoczął naukę gry na wibrafonie samodzielnie. W wieku 17 lat zadebiutował nagraniem w Nashville. Po dwóch latach studiowania w Berklee dołączył do zespołu George’a Shearinga, a później Stana Getza, z którym współpracował w latach 1964-1966. Jako członek Getz’s Quartet zdobył nagrodę Talent Deserving of Wider Recognition magazynu Down Beat w 1965 roku.
W 1967 roku założył własny kwartet i nagrał trzy albumy dla RCA. W 1968 roku otrzymał tytuł Jazzmana Roku, stając się najmłodszym laureatem tej nagrody. Współpraca z wytwórnią ECM w latach 1973-1988 przyniosła mu dalszy sukces, w tym współpracę z młodym Patem Methenym, co zaowocowało nowymi kompozycjami. Album „Alone at Last” (1971) oraz występ na Montreux Jazz Festival przyniosły mu pierwszą nagrodę Grammy. Jego współpraca z Chickiem Corea przyniosła kolejne cztery nagrody Grammy.
Kariera edukacyjna
Burton rozpoczął pracę nauczyciela w Berklee College of Music w 1971 roku, specjalizując się w perkusji i improwizacji. W 1985 roku został dziekanem, a w 1989 roku otrzymał honorowy doktorat muzyki. W 1996 roku objął stanowisko wiceprezesa odpowiedzialnego za codzienne działania uczelni.
Podsumowanie
- Urodziny: 23 stycznia 1943, Anderson, Indiana
- Instrument: wibrafon
- Technika: gra na czterech pałkach
- Współprace: George Shearing, Stan Getz, Pat Metheny, Chick Corea
- Nagrody: Jazzman Roku, Grammy (5 razy), NEA Jazz Masters
- Kariera edukacyjna: Berklee College of Music (nauczyciel, dziekan, wiceprezes)
Gary Burton jest ikoną jazzu, łączącym sukcesy artystyczne z ważną rolą edukacyjną w muzycznym świecie. Jego innowacyjne podejście do gry na wibrafonie i wpływ na młodsze pokolenia muzyków pozostają nieocenione.
