Tadeusz Klemens Rutowski
Tadeusz Klemens Rutowski (1852-1918) był polskim dziennikarzem, publicystą, posłem i prezydentem Lwowa. Urodził się 2 grudnia 1852 roku w Tarnowie, a zmarł 30 marca 1918 roku w Krechowie. Pochodził z rodziny ziemiańsko-inteligenckiej i był wychowywany w duchu romantyzmu i tradycji powstańczych.
Życiorys
Rutowski studiował przez osiem lat w Wiedniu, gdzie uzyskał doktorat z filozofii. Pracował jako dziennikarz w wielu polskich gazetach, gdzie promował idee uprzemysłowienia Galicji i reform gospodarczych. W Sejmie Krajowym reprezentował centrum demokratyczne i był współzałożycielem Polskiego Stronnictwa Demokratycznego.
W latach 1905-1914 pełnił funkcję wiceprezydenta Lwowa, a podczas okupacji rosyjskiej był prezydentem miasta, starając się zapewnić normalne życie mieszkańcom. Po zwolnieniu z internowania w 1917 roku powrócił do Lwowa, gdzie objął zarząd komisaryczny miasta.
Rutowski był również mecenasem kultury, kolekcjonując dzieła sztuki i redagując miesięcznik „Sztuka”. Dzięki jego działalności, Lwów zyskał na znaczeniu jako centrum kulturalne.
Rodzina i śmierć
Jego żoną była Jadwiga Bogdańska, z którą miał dwoje dzieci. Zmarł nagle podczas wizyty u córki i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Do kwietnia 1917 roku przeszedł dwa ataki apopleksji.
Upamiętnienie
W listopadzie 1915 roku we Lwowie zorganizowano „Dzień Rutowskiego”, podczas którego zmieniono nazwę ulicy Teatralnej na ulicę Tadeusza Rutowskiego.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (1917, Austria)
Bibliografia
- Henryka Kramarz, Tadeusz Rutowski. Portret pozytywisty i demokraty galicyjskiego, Kraków 2001.
- Publikacje w bibliotece Polona.
