„`html
Convair B-36 Peacemaker
Convair B-36 Peacemaker to amerykański ciężki samolot bombowy dalekiego zasięgu, zaprojektowany do przenoszenia bomb jądrowych. Prototyp oblatano 8 sierpnia 1946 roku, a pierwsze seryjne egzemplarze trafiły do Dowództwa Lotnictwa Strategicznego (SAC) w 1948 roku. Problemy techniczne oraz wysoka cena 3,6 miliona USD opóźniły wprowadzenie samolotów do służby do 1951 roku.
Dane techniczne
- Typ: Samolot bombowy dalekiego zasięgu
- Załoga: 16 osób
- Rozpiętość: 70,1 m
- Długość: 49,4 m
- Wysokość: 14,3 m
- Masa startowa: 190 000 kg
- Maksymalna masa bomb: 39 010 kg
- Prędkość maksymalna: 685 km/h
- Pułap: 15 000 m
- Zasięg: 10 945 km z 4 535 kg ładunku, maksymalny 16 000 km
- Uzbrojenie: Wysuwane wieżyczki z 2 działkami 20 mm M24A1
Historia i rozwój
Produkcja B-36 zakończyła się w 1954 roku, a łącznie zbudowano 388 egzemplarzy. Samolot wkrótce został zastąpiony przez nowocześniejszy Boeing B-52 Stratofortress. W B-36 zastosowano wiele rozwiązań znanych z B-29, takich jak elektrycznie sterowane wieżyczki i ciśnieniowy kadłub, co umożliwiało lot na dużych wysokościach.
Kadłub był podzielony na sześć części, w tym ciśnieniowe przedziały dla załogi i komorę bombową. Wersje szpiegowskie miały dodatkowy ciśnieniowy przedział na aparaty fotograficzne. Uzbrojenie obronne składało się z wieżyczek zdalnie sterowanych z ciśnieniowych przedziałów załogi. W 1952 roku większość samolotów w bazie Carswell została uszkodzona przez tornado, jednak szybko je naprawiono.
Podsumowanie
Convair B-36 Peacemaker był pionierskim samolotem bombowym, który odegrał istotną rolę w zimnej wojnie jako element amerykańskich sił strategicznych. Jego unikalna konstrukcja i zdolności operacyjne uczyniły go jednym z najważniejszych bombowców swojego czasu.
Bibliografia
- U.S. Air Force Convair B-36 Peacemaker Pilot’s Flight Operating Instructions.
„`