Żoruchowo
Żoruchowo (kaszb. Żorëchòwò lub Żarchòwò) to wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Główczyce. Jest siedzibą sołectwa o tej samej nazwie. Wieś znana jest z klasycystycznego pałacu z 1833 roku oraz parku leśnego o powierzchni około 4 ha. W latach 1975–1998 Żoruchowo administracyjnie należało do województwa słupskiego.
Nazwa
Nazwa miejscowości ma słowiańskie pochodzenie i charakter dzierżawczy. Powstała poprzez dodanie formantu -owo do nazwy osobowej *Żoruch lub *Zirach, co w lokalnych gwarach słowińskich odzwierciedla forma Žʉ̀ɵ̯räχɵvɵ. Niemiecka wersja nazwy Sorchow jest adaptacją pierwotnej nazwy słowiańskiej.
Historia
Żoruchowo ma długą historię, sięgającą czasów średniowiecza. Oto kluczowe wydarzenia:
- Początek – miejscowość była lennem rodu von Janitz i von Bandemerów.
- 1717 – wśród właścicieli dóbr byli Peter Gentzlaff von Janitz oraz Frid. Asmus von Bandemer.
- 1780 – rotmistrz Johann Diterich von Janitz był właścicielem całego majątku.
- 1784 – w wsi znajdowały się trzy folwarki i 21 dymów.
- 1793 – majątek przeszedł w ręce rodziny von Mitzlaff.
- 1804 – właścicielem majątku był przedstawiciel rodu von Braunschweig z Kołobrzegu.
- 1841 – Philipp von Braunschweig był panem na Żoruchowie, a po jego śmierci w 1905 roku majątek przeszedł na jego syna Egona, ostatniego właściciela wsi do 1945 roku.
- 1 grudnia 1871 – we wsi było 12 budynków mieszkalnych, 21 gospodarstw i 110 mieszkańców.
- 1939 – Żoruchowo miało powierzchnię 1488 ha i zamieszkiwało je 310 osób.
