Wojciech Natanson (Leszczyński)
Wojciech Natanson, znany również jako Leszczyński, urodził się 7 lipca 1904 roku w Krakowie, a zmarł 2 sierpnia 1996 roku w Warszawie. Był wybitnym polskim pisarzem, krytykiem teatralnym i tłumaczem.
Życiorys
Natanson był synem Władysława Natansona, fizyka. Uczył się w II Liceum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, a następnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz prawo międzynarodowe i romanistykę na Sorbonie. W okresie międzywojennym publikował w „Gazecie Literackiej” w Krakowie.
W czasie II wojny światowej aktywnie działał w podziemiu, był żołnierzem Armii Krajowej i uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po wojnie, w latach 1946–1950, redagował „Listy z Teatru” oraz pracował jako kierownik literacki w kilku teatrach, w tym:
- Teatr Stary w Krakowie (1945–1946)
- Teatr Śląski w Katowicach (1949–1950)
- Teatr Ludowy w Warszawie (1956–1961)
- Teatr Rozmaitości (1986–1991)
Pisał recenzje dla takich czasopism jak „Teatr”, „Słowo Powszechne” i „Życie Warszawy”. Jego twórczość obejmowała recenzje i felietony dotyczące m.in. Stefana Żeromskiego, Stanisława Wyspiańskiego i Karola Wojtyły. Przetłumaczył także dzieła, takie jak Caligula Alberta Camusa.
Natanson został pochowany na starym cmentarzu na Służewie w Warszawie. Jego synem był Jacek Natanson (1948–2015).
Wybrana twórczość
- Boy-Żeleński, opowieść biograficzna (1983)
- Sekrety fredrowskie (1984)
- Hierarchie i sylwety (1985)
- Dramaty (tłumaczenie, 1987)
- Poezje wybrane (1978)
- Łowcy meteorów (tłumaczenie, 1979)
Podsumowanie
Wojciech Natanson to postać zasłużona dla polskiej kultury, łącząca w swojej karierze działalność literacką, krytyczną i tłumaczeniową. Jego prace oraz zaangażowanie w teatr pozostawiły trwały ślad w polskiej sztuce.
