Spóźnieni kochankowie

Spóźnieni kochankowie

Spóźnieni kochankowie (ang. Last Lovers) to powieść Williama Whartona, opublikowana w 1991 roku, a w Polsce w 1993 roku. Książka składa się z trzynastu rozdziałów, z których każdy kończy się podsumowaniem wydarzeń i tzw. „Marzeniami w mroku”. Fabuła toczy się w Paryżu w 1975 roku i opowiada historię dwojga ludzi, Jacka i Mirabelle, którzy spotykają się przypadkiem i nawiązują głęboką relację.

Opis fabuły

Jack, amerykański biznesmen, po rozstaniu z żoną Lorrie, decyduje się na stałe zamieszkać w Paryżu, aby poświęcić się malarstwu. Pewnego dnia, malując kościół Saint-German-des-Prés, przypadkowo zderza się z niewidomą kobietą, Mirabelle. Nawiązują rozmowę, a Jack, nazywany przez Mirabelle Jacques’em, zaczyna opisywać jej gołębie, które codziennie odwiedzają pomnik Denisa Diderota.

Jack odwiedza Mirabelle w jej domu, który jest ciemny z powodu przepalonych żarówek. Z czasem staje się dla niej towarzyszem, a ich relacja rozwija się, gdy wspólnie malują obrazy na podstawie wspomnień Mirabelle z czasów, kiedy jeszcze widziała. Ich więź pogłębia się podczas wspólnych posiłków, w tym przy kieliszku likieru Poire William.

Rozwój relacji

• Mirabelle dzieli się swoją historią życia, a Jack opowiada o swoim.
• Ich związek przeradza się w romans, a Jack staje się dla niej przewodnikiem w odkrywaniu świata na nowo.
• Mirabelle odzyskuje wzrok na krótko, co przynosi radość obojgu.

Pewnej nocy Mirabelle umiera, co wstrząsa Jackiem. Po jej śmierci postanawia wrócić do Minneapolis, ale najpierw składa jej ciało na wieży kościoła, gdzie malował. Otacza je martwymi gołębiami, aby Mirabelle mogła być blisko swoich ulubieńców.

Podsumowanie

„Spóźnieni kochankowie” to wzruszająca opowieść o miłości, stracie i odkrywaniu sensu życia. Relacja Jacka i Mirabelle pokazuje, jak głębokie więzi mogą się tworzyć pomimo przeciwności losu.