International Mobile Equipment Identity (IMEI)
IMEI to unikalny numer identyfikacyjny przypisany do telefonów komórkowych działających w standardzie GSM lub UMTS. Można go łatwo wyświetlić, wpisując sekwencję *#06# na telefonie.
Zastosowanie IMEI
Numer IMEI jest kluczowy dla identyfikacji urządzeń w sieci GSM. Może być wykorzystany do zablokowania skradzionych telefonów. Proces blokady polega na:
- Uzyskaniu pisemnego zaświadczenia o kradzieży z Policji, zawierającego numer IMEI.
- Osobistej wizycie u operatora sieci w celu zlecenia blokady telefonu.
Blokada IMEI sprawia, że telefon staje się bezużyteczny, niezależnie od używanej karty SIM, chyba że numer IMEI zostanie zmodyfikowany.
W przeciwieństwie do numerów ESN czy MEID, IMEI służy tylko do identyfikacji urządzenia, a nie abonenta. Abonent jest identyfikowany za pomocą numeru IMSI, który znajduje się na karcie SIM i może być przenoszony między urządzeniami.
Składnia numeru IMEI
Do 2003 roku
Składnia: XXXXXX XX XXXXXX X
- TAC (Type Approval Code) – 6 cyfr, oznaczających kod homologacji (dwie pierwsze cyfry to kod kraju homologacji).
- FAC (Final Assembly Code) – 2 cyfry, kod montażu, przykłady:
- 01, 02 – AEG
- 06 – LG
- 07, 40 – Motorola
- 10, 20 – Nokia
- 30 – Sony Ericsson
- 40, 41, 44 – Siemens
- 50 – Bosch
- 51 – Sony, Siemens, Ericsson
- 60 – Alcatel
- 61 – Ericsson
- 70 – Sagem
- 80 – Philips
- 85 – Panasonic
- 86 – Huawei
- SNR (Serial Number) – 6 cyfr, numer seryjny.
- CD (Check Digit) – 1 cyfra, suma kontrolna.
Od 2003 roku
Składnia: XXXXXXXX XXXXXX X
- TAC (Type Allocation Code) – 8 cyfr.
- SNR – 6 cyfr.
- CD – 1 cyfra.
