„`html
Werechanie
Werechanie to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Rachanie. W latach 1975–1998 miejscowość ta należała do województwa zamojskiego. Zgodnie z danymi z 2011 roku, wieś liczyła 444 mieszkańców.
Historia
Wieś położona jest w środkowej części gminy Rachanie, nad rzeką Werechanką, w obrębie Grzędy Sokalskiej. Pierwsza wzmianka o Werechaniach pochodzi z 1446 roku, jednak dotyczyła raczej miejsca topograficznego niż wsi. W 1472 roku, jako wieś królewska w starostwie bełskim, miała 9 łanów użytków. W 1535 roku dokonano rozgraniczenia między Werechanami a sąsiednimi wsiami.
W 1565 roku wieś przeszła w ręce Oleśnickich, którzy założyli tu folwark, a później wieś wróciła pod zarząd starostwa bełskiego. W XVIII wieku starostwo tarnawackie było w dzierżawie u Zamoyskich, a po rozbiorach Polski przeszło pod kontrolę austriacką.
W 1812 roku wieś przeszła w ręce Józefa Dzieduszyckiego, a następnie jego syna Włodzimierza. W 1897 roku dobra tarnawackie trafiły w ręce Miąłczyńskich, a później Tyszkiewiczów. Pierwsza wzmianka o cerkwi w Werechaniach pochodzi z 1564 roku. W 1947 roku drewniana cerkiew spłonęła, a w latach 1991–1992 zbudowano kaplicę rzymskokatolicką, która jest filią parafii w Rachaniach.
Ludność i struktura
- 1827: 58 domów, 371 mieszkańców
- 1880: 31 domów, 432 mieszkańców (w tym 20 Żydów i 180 prawosławnych)
- 1921: 80 domów, 473 mieszkańców (w tym 55 Ukraińców i 21 Żydów)
W lipcu 1943 roku wieś została wysiedlona przez hitlerowców.
Cmentarz
Przy kaplicy znajduje się cmentarz rzymskokatolicki o powierzchni 0,26 ha, który zastąpił pierwotny cmentarz przy cerkwi, czynny do połowy XIX wieku.
„`
