Trzeci rząd Wincentego Witosa
Trzeci rząd Wincentego Witosa został powołany 10 maja 1926 roku po upadku rządu Aleksandra Skrzyńskiego. Witos utworzył nowy gabinet z udziałem Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej, PSL Piast oraz Narodowej Partii Robotniczej. Rząd ten miał krótki okres funkcjonowania, gdyż został obalony podczas przewrotu majowego 14 maja 1926 roku.
Skład rządu
- Wincenty Witos (PSL Piast) – premier
- Stefan Smólski (PSChD) – minister spraw wewnętrznych
- Kajetan Dzierżykraj-Morawski – kierownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych
- Juliusz Tarnawa-Malczewski – minister spraw wojskowych
- Stefan Piechocki (PSChD) – minister sprawiedliwości
- Stanisław Grabski (ZLN) – minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego
- Jerzy Zdziechowski (ZLN) – minister skarbu
- Stanisław Osiecki (PSL Piast) – minister przemysłu i handlu
- Władysław Kiernik (PSL Piast) – minister rolnictwa i dóbr państwowych
- Józef Radwan – minister reform rolnych
- Adam Chądzyński (NPR) – minister kolei
- Jan Stanisław Jankowski (NPR) – kierownik ministerstwa pracy i opieki społecznej
- Mieczysław Rybczyński – kierownik ministerstwa robót publicznych
Powołanie rządu
20 kwietnia 1926 roku ministrowie z PPS-u wycofali się z rządu Skrzyńskiego, co doprowadziło do kryzysu politycznego. Po kilku tygodniach, 10 maja, prezydent Stanisław Wojciechowski powołał rząd Wincentego Witosa. Witos początkowo wahał się przed objęciem władzy, obawiając się zamachu stanu.
Upadek rządu
Po objęciu urzędu, Witos ostrzegł Wojciechowskiego o możliwości zamachu, jednak prezydent zbagatelizował te obawy. 12 maja doszło do zamachu, co skłoniło Witosa do przeniesienia siedziby rządu do Belwederu, a następnie do Wilanowa. Po naradzie z generalicją, która sugerowała przeniesienie rządu do Poznania, Witos zrezygnował z walki i podał się do dymisji, obawiając się o niepodległość Polski. Ostatecznie, 14 maja, po posiedzeniu rady Gabinetowej, zarówno prezydent Wojciechowski, jak i premier Witos złożyli urzędowe dymisje.
Bibliografia
- Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (red. Jacek M. Majchrowski), Warszawa 1994, t. I, s. 26.
