Tarnów Opolski

Tarnów Opolski, wieś w Polsce, znajduje się w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Tarnów Opolski. Historycznie leży na Górnym Śląsku. W latach 1975–1998 miejscowość była częścią województwa opolskiego. Tarnów Opolski jest siedzibą gminy, a w skład miejscowości wchodzą dzielnice takie jak Niwy, Jeziorka, Korbania i inne.

Nazwa

Nazwa Tarnów pochodzi od tarniny, krzewu, który był używany do oznaczania granic posiadłości. Miejscowość była pierwotnie nazywana Tarnów Wielki. Niemiecka nazwa „Tarnau” jest zgermanizowaną formą polskiej nazwy. Obecna nazwa „Tarnów Opolski” została przyjęta, aby odróżnić ją od innych miejscowości o podobnej nazwie.

Historia

Pierwsza wzmianka o Tarnowie pochodzi z 1293 roku. Archeologiczne znaleziska sugerują, że na tym terenie istniała osada słowiańska. Wieś lokowano na prawie niemieckim, co zaowocowało zachowaniem historycznego układu urbanistycznego. Przemysł wapienniczy rozwijał się od XVI wieku, a pierwsze piece wapienne powstały w XIX wieku.

W Tarnowie Opolskim znajduje się kościół, którego historia sięga XV wieku. Pożar w 1664 roku zniszczył pierwotną budowlę, która została szybko odbudowana. W 1913 roku rozpoczęto budowę nowego kościoła, który został poświęcony św. Marcinowi.

Legenda Księżego Dołu

Księży Dół to miejsce związane z legendą z czasów wojny trzydziestoletniej. Proboszcz Maximilian Schaff wraz z parafianami ukrył się w lesie przed wojskami szwedzkimi. Mimo trudnych warunków przetrwali dzięki zapasom żywności, a miejsce to od tamtej pory nazywane jest Księżym Dołem.

Zabytki

Kościół pw. św. Marcina – powstał w XV wieku, z barokowym ołtarzem i rokokową chrzcielnicą.

Infrastruktura

Tarnów Opolski dysponuje dobrą infrastrukturą, w tym stacją kolejową na trasie Opole–Gliwice oraz bliskością drogi krajowej nr 94. W pobliżu znajduje się również lotnisko w Kamieniu Śląskim.