„`html
Stuposiany
Stuposiany, w latach 1977-1981 znane jako Łukasiewicze, to wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska. Miejscowość leży w pobliżu ujścia Wołosatego do Sanu, przy drodze wojewódzkiej nr 896. Jest siedzibą sołectwa, które obejmuje również Procisne i Pszczeliny.
Historia
Nazwa Stuposian po raz pierwszy została wspomniana w 1489 roku. Wieś rozwijała się etapami, w tym Stuposiany Dolne, Górne i Bereżki. Właściciele zmieniali się na przestrzeni wieków, a tereny te były świadkiem licznych najazdów i zniszczeń, w tym napadów Tatarów oraz Szwedów.
W XVIII wieku w Stuposianach powstały trzy folwarki, a rodzina Wisłockich, będąca właścicielem majątków, brała udział w powstaniach narodowych. W drugiej połowie XIX wieku rozpoczęto wydobycie ropy naftowej, co przyczyniło się do rozwoju gospodarczego.
II wojna światowa przyniosła wiele zniszczeń, a w 1946 roku większość mieszkańców została wysiedlona do ZSRR. Po wojnie wieś uległa niemal całkowitemu zniszczeniu, a obecnie jedynym śladem historii jest cmentarz greckokatolicki.
Demografia
- 1921: 796 mieszkańców
- 1991: 96 mieszkańców
- 2004: 120 mieszkańców
- 2020: 96 mieszkańców
Klimat
Stuposiany charakteryzują się specyficznym mezoklimatem. 24 stycznia 2006 roku zarejestrowano tu jedną z najniższych temperatur w Polsce, –35 °C. Miejscowość znana jest jako bieszczadzki biegun zimna, co wynika z jej położenia na wysokości około 550 m n.p.m.
Bibliografia
- Bata Artur, Bieszczady. Szlakiem walk z bandami UPA, Rzeszów 1984.
- Budziński Tadeusz, Bieszczady, Warszawa 1985.
- Kryciński Stanisław, Bieszczady – słownik krajoznawczo-historyczny, Warszawa 1996.
- Marek Motak, Marcin Szyma, Bieszczady i Pogórze Przemyskie, Pruszków 2005.
Linki zewnętrzne
Więcej informacji można znaleźć w dostępnych publikacjach i zasobach internetowych dotyczących Stuposian.
„`
