„`html
Stara Rudówka
Stara Rudówka, znana również jako Rudówka, to wieś położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Ryn. W latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Początki wsi
Wieś została założona 11 października 1550, kiedy Andrzej i Paweł Ziperken otrzymali 6 włók sołeckich. W 1654 roku wieś nosiła nazwę Rudoffken, a w XVIII wieku powstała szkoła powszechna. Etymologia nazwy „Stara Rudówka” odnosi się do późniejszej wsi Nowa Rudówka, która znajdowała się na zachód od Starej Rudówki.
Morsztyn i bracia polscy
Od 1663 roku dzierżawcą Rudówki był poeta Zbigniew Morsztyn, który odbudował wieś po najazdach Tatarów. W Rudówce odbyły się dwa synody braci polskich, a Morsztyn był również dzierżawcą wsi Jagodne Małe. Likwidacja zboru braci polskich w Rudówce miała miejsce prawdopodobnie w 1753 roku.
W XX wieku
Przed 1945 rokiem wieś liczyła 48 budynków mieszkalnych, a w 1939 roku mieszkało tu 370 osób. W czasie II wojny światowej w Rudówce pracowali robotnicy przymusowi, którzy byli stosunkowo dobrze traktowani przez gospodarzy. Po 1945 roku wieś nie miała już Mazurów, a ostatni wiatrak został zlikwidowany w 1946 roku. Szkoły w Rudówce zamknięto w latach 70. XX wieku.
Rudówka po 1945
W Rudówce znajdują się cztery nieczynne cmentarze. Na jednym z nich, w którym odbyły się ostatnie pochówki, znajduje się zbiorowa mogiła ofiar wojny. W 2005 roku wieś liczyła 220 mieszkańców.
Bibliografia i źródła
- Tadeusz Oracki, „Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej”
- Max Toeppen, „Historia Mazur”
- „Giżycko z dziejów miasta i okolic”
- „Literatura polska, Przewodnik encyklopedyczny”
„`
