Stare Grodzkie
Stare Grodzkie to wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kulesze Kościelne. W przeszłości miejscowość ta była częścią powiatu brańskiego w ziemi bielskiej. W latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego. Wierni kościoła rzymskokatolickiego z tej wsi przynależą do parafii św. Bartłomieja Apostoła w Kuleszach Kościelnych.
Historia
Stare Grodzkie, wraz z Grodzkiem Nowym i Grodzkiem Szczepanowiętami, zawdzięcza swoją nazwę pobliskiemu grodzisku nad rzeczką Rokitnicą. Osada znana jako Mieczsług została założona przez rycerzy herbu Rola w XV wieku. W 1493 roku jeden z rycerzy, Alberto haerede de Grodzkie, był fundatorem parafii w Kuleszach Rokitnicy.
W 1528 roku, na wezwanie do pospolitego ruszenia, mieszkańcy Grodzka wystawili pięciu rycerzy. W 1569 roku w Bielsku przysięgę na wierność królowi złożyło ponad 20 przedstawicieli rodu Grodzkich.
W XVIII wieku miejscowość nazywana była także Grodzkiem Kulesze. W 1827 roku odnotowano 25 domów i 142 mieszkańców. Na koniec XIX wieku w Grodzkich Starych znajdowało się 28 drobnoszlacheckich gospodarstw, a w 1921 roku wieś miała 32 domy i 196 mieszkańców.
Obiekty zabytkowe
- Dwa żeliwne krzyże przydrożne z 1899 roku
- Drewniany dom z około 1918 roku
