„`html
Informacje ogólne
Stara Bordziłówka to wieś w Polsce, znajdująca się w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Leśna Podlaska. W latach 1975–1998 miejscowość była częścią województwa bialskopodlaskiego. Na podstawie danych z Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku, wieś liczyła 301 mieszkańców. Wierni Kościoła rzymskokatolickiego są częścią parafii Narodzenia NMP oraz św. Apostołów Piotra i Pawła w Leśnej Podlaskiej.
Historia
W XIX wieku Bordziłówka Nowa była opisana jako wieś, natomiast Bordziłówka Stara jako wieś i folwark. W XVI wieku istniały już rozróżnienia między wsią dominialną a folwarkiem „Borzyłowa Wola”, które były własnością Mikołaja Kiszki, wojewody podlaskiego. Po jego śmierci wdowa, Barbara Kiszka, przekazała dobra Wawrzyńcowi Witanowskiemu, a ten w 1628 roku scedował swoje prawa Maciejowi Chodkowskiemu.
Poniatowscy również mieli udziały w Bordziłówce, co prowadziło do sporów z Witanowskimi. W 1646 roku nowy dziedzic Chodkowski, wraz z żoną, fundował kościół parafialny pw. Św. Mateusza Apostoła. Uposażenie kościoła obejmowało grunty oraz młyn na rzece Białce.
W 1791 roku kościół spłonął, a nowa kaplica zbudowana w 1849 roku przetrwała do 1897 roku. Obecnie na tym miejscu znajduje się cerkiew prawosławna. Parafia rzymskokatolicka została przyłączona do Górek i okolicznych kościołów.
W 1862 roku w Bordziłówce mieszkało 500 katolików, 520 greko-unickich i 12 Żydów, co dawało łącznie 1032 mieszkańców. Do parafii należały również wsie takie jak: Droblin, Kiełbaski, Koszelówka, Osówka, Pasieka, Podleśna i Witulin.
Według urzędowego wykazu z 1877 roku, Bordziłówka Nowa miała 92 mieszkańców, 9 domów i 246 mórg ziemi, a Bordziłówka Stara 60 mieszkańców, 10 domów i 464 morgi.
„`
