Skórnice
Skórnice to wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Fałków. Do 1954 roku miejscowość należała do gminy Czermno, a w latach 1975–1998 do województwa piotrkowskiego. W 2011 roku Skórnice zamieszkiwały 383 osoby. Przez wieś przepływa rzeka Barbarka, będąca dopływem Czarnej. Wierni Kościoła rzymskokatolickiego przynależą do parafii Świętej Trójcy w Fałkowie.
Historia
Skórnice są częścią Zagłębia Staropolskiego. Rozwój górnictwa i hutnictwa na tym terenie datuje się od XIX wieku. W 1870 roku w miejscowym piecu zatrudnionych było 50 robotników, a w 1880 roku produkcja wynosiła 2760 cetnarów surowca. Rudę żelaza pozyskiwano głównie z odkrywkowej kopalni „Nadzieja”. W końcu XIX wieku zakłady metalurgiczne w regionie przeżywały trudności, co doprowadziło do zamknięcia kopalni i wygaszenia pieca w 1901 roku. Kryzys ten był wynikiem wielu czynników, w tym rosnącej konkurencji ze strony hut Zagłębia Dąbrowskiego.
W Skórnicach urodzili się znani mieszkańcy, w tym teolog Henryk Czesław Cichowski oraz Leszek Kołakowski, który mieszkał tutaj w latach 1940–1942.
Zabytki
- Dwór pałacowy z pierwszej połowy XIX wieku, przebudowany w 1851 roku przez Jakubowskich. Zespół dworsko-parkowy, wzorowany na warszawskich Łazienkach, został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych.
- Park z zachowanym układem przestrzennym, w skład którego wchodzą dwór, spichrz oraz otoczenie.
Bibliografia
- Protokół przejęcia majątku Skórnice na cele reformy rolnej, Archiwum Państwowe w Kielcach, 1945.
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. 10, Warszawa 1889.
- Adamczyk M. Mieszkańcy Ziemi Czermińskiej i Fałkowskiej od XVI do XX wieku, Wydawnictwo „Arslibris”, 2015.
