„`html
Sikory-Tomkowięta
Sikory-Tomkowięta to wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kobylin-Borzymy. Dawniej była częścią zaścianku szlacheckiego Tomkowięta, który w drugiej połowie XVII wieku znajdował się w powiecie tykocińskim. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa łomżyńskiego.
Parafia i Kościół
Wierni kościoła rzymskokatolickiego z Sikory-Tomkowięta przynależą do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika, z siedzibą w Kobylinie-Borzymach.
Historia
Zgodnie z informacjami przekazanymi przez Zygmunta Glogera, Sikory zostały założone w 1421 roku przez Macieja Sikorę, który podzielił posiadłość między synów. W I Rzeczypospolitej Sikory stanowiły część ziemi bielskiej.
W 1827 roku wieś liczyła 7 domów i 45 mieszkańców. Pod koniec XIX wieku Słownik geograficzny informował, że Sikory były okolicą szlachecką w powiecie mazowieckim, gminie Piszczaty, parafii Kobylin.
W 1921 roku miejscowość miała 3 budynki mieszkalne oraz 7 innych, z łączną liczbą 55 mieszkańców (27 mężczyzn i 28 kobiet), wszyscy byli Polakami i wyznawcami katolickimi.
13 lipca 1943 roku wieś została spacyfikowana przez niemieckich funkcjonariuszy SS oraz żandarmerię w odwecie za działania Uderzeniowych Batalionów Kadrowych. W wyniku tego tragicznego wydarzenia zamordowano 49 mieszkańców, w tym 30 kobiet i dzieci. Po ograbieniu wieś została doszczętnie spalona. Tego samego dnia przeprowadzono podobne akcje represyjne w pobliskich wsiach Zawady i Laskowiec.
„`
