Dzisiaj jest 5 lutego 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Silginy

Chcę dodać własny artykuł

„`html

Silginy

Silginy, dawniej znane jako Zelginy, to wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Barciany. Miejscowość ta istniała od 1422 roku jako majątek rycerski, położony między zamkiem w Barcianach a strażnicą w Sępopolu.

Historia

Wieś została założona przez Zakon Krzyżacki, a pierwszym właścicielem był prawdopodobnie rycerz pruski. Około 1626 roku Silginy należały do rodziny von Kreytzen. W XIX wieku majątek przeszedł w ręce pani von Viereck, a następnie hrabiów von und zu Egloffstein. W 1836 roku wybudowano pałac, który stał się siedzibą administratora. W latach 80. XIX wieku właścicielem majątku został Edmund Klapper, który zainwestował w modernizację gospodarstwa.

W 1894 roku majątek został zlicytowany i przeszedł w ręce rodziny von Egloffstein. W XX wieku wieś rozwijała się, mimo zniszczeń I wojny światowej. W 1927 roku część majątku przeszła na własność Wschodniopruskiego Towarzystwa Ziemskiego, a pałac stał się ośrodkiem szkoleniowym dla Hitlerjugend po przejęciu przez NSDAP.

Po II wojnie światowej majątek został upaństwowiony, a pałac adaptowany na ośrodek kolonijny. W latach 70. XX wieku pałac popadł w ruinę. W 1993 roku został zakupiony przez fundację z zamiarem renowacji, jednak prace nie zostały ukończone.

Opis wsi

Obecnie w Silginach znajdują się ruiny pałacu oraz kilka pozostałych budynków, które uległy zniszczeniu w czasie wojny. Po wojnie wieś została zasiedlona przez przesiedleńców z różnych regionów Polski. Dziś brak jest funkcjonujących instytucji, takich jak sklep czy szkoła, a wieś ma jedynie przystanek autobusowy.

Zabytki

  • Neoklasycystyczny pałac (ruina) z 1836 roku, otoczony parkiem.
  • Murowany most na rzece Liwnie.
  • Ruiny zabudowań folwarcznych.
  • Część domów z tradycyjną zabudową wiejską.

Mieszkańcy

W XX wieku w Silginach mieszkało wielu nauczycieli i rolników, zarówno autochtonów, jak i nowych osadników. Wśród nich byli Erich Motzkus i pani Rappel, a także przesiedleńcy z Wileńszczyzny oraz Galicji.

Bibliografia

  • Jackiewicz-Garniec, M., Garniec, M. (2001). „Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich”.
  • Kwiatkowski, M. (2001). „Silginy/Sillginnen, część II”.
  • Wańkowska-Sobiesiak, J. (2008). „Świat bliski znajomy?”.
  • Sowiński, T. (2008). „Tajemnice Warmii i Mazur”.

„`