Alek Popow
Alek Popow (ur. 16 stycznia 1966 w Sofii, zm. 22 marca 2024) był bułgarskim pisarzem, który zdobył uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Ukończył filologię bułgarską na Uniwersytecie Sofijskim i pracował w Muzeum Narodowym Literatury oraz dla gazety „Demokracja”. Był redaktorem naczelnym czasopisma „Mowa Ojczysta” oraz dyrektorem „Domu Książki dla Dzieci”.
Twórczość
Popow był autorem licznych powieści i zbiorów opowiadań. Do jego najważniejszych dzieł należą:
- 1992 — Другата смърт (opowiadania)
- 1994 — Мръсни сънища (opowiadania; pol. Droga do Syrakuz. Opowiadania niesamowite, wyd. Scriptum, Kraków 2006)
- 1995 — Игра на магии (opowiadania)
- 1997 — Зелевият цикъл (opowiadania)
- 1998 — Пътят към Сиракуза (opowiadania; pol. Droga do Syrakuz. Opowiadania niesamowite, wyd. Scriptum, Kraków 2006)
- 2001 — Мисия Лондон (powieść; pol. Misja Londyn, wyd. Muza, Warszawa 2008)
- 2002 — Ниво за напреднали (opowiadania)
- 2005 — Спътник на радикалния мислител (eseje)
- 2006 — Митология на прехода (opowiadania)
- 2007 — Черната кутия (powieść; pol. Psy spadają, wyd. Muza, Warszawa 2009)
Oprócz prozy był również autorem sztuk radiowych i scenariuszy filmowych.
Nagrody
Popow zdobył wiele nagród literackich, w tym:
- nagrodę im. Pawła Weżinowa za krótkie opowiadanie kryminalne,
- nagrodę „Grawiton” w dziedzinie fantastyki naukowej,
- nagrodę im. Raszko Sugarewa za krótkie opowiadanie.
