Serniki – Charakterystyka Miejscowości
Serniki to wieś w Polsce, położona na Wysoczyźnie Lubartowskiej, w województwie lubelskim, powiecie lubartowskim. Jest siedzibą gminy Serniki oraz sołectwem. W przeszłości wieś była szlachecka, a pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1330 roku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa lubelskiego.
Historia
Pierwotna nazwa Serników brzmiała „Syrniki”, a w XV wieku „Zyrniki”. W 1676 roku przyjęto obecną nazwę, która związana jest z produkcją wysokiej jakości serów. Serniki były w posiadaniu takich rodzin jak Osmólscy, Sienniccy i Potoccy. Eustachy Potocki zbudował późnobarokowy kościół, który zastąpił wcześniejszy, spalony budynek.
Leon Popławski, kolejny właściciel, planował budowę przędzalni bawełny, jednak projekt nie został zrealizowany. Dobra Sernickie przez wiele lat znajdowały się w rękach rodziny Grabowskich, która posiadała stajnię wyścigową. W 1870 roku „Kurier Lubelski” donosił o sukcesach wyścigowych koni z ich stadniny.
Przemysł i Gospodarka
Serniki były miejscowością uprzemysłowioną, gdzie funkcjonowały m.in. fabryka guzików, garncarnia, cukrownia (założona w 1841 roku) oraz gorzelnia i papiernia. W okolicy Woli Sernickiej znajdowały się pokłady torfu, który był wydobywany na potrzeby lokalne.
Wydarzenia podczas II wojny światowej
W czasie II wojny światowej w okolicach Serników miały miejsce walki między oddziałami partyzanckimi. Raport Gwardii Ludowej informował o pacyfikacji wsi przez partyzantów w odpowiedzi na działania lokalnej policji, co skutkowało ofiarami po obu stronach konfliktu.
Podsumowanie
Serniki to miejscowość o bogatej historii, związana z przemysłem i działalnością szlachecką. Wartością dodaną są ich korzenie związane z produkcją serów oraz wydarzenia, które miały miejsce w okresie II wojny światowej, świadczące o trudnych czasach dla społeczności lokalnej.
