Czerwony Strumień
Czerwony Strumień to dawna miejscowość w gminie Międzylesie, usytuowana w Górach Bystrzyckich, na płaskowyżu Czerwień, na północnym zboczu Kamyka (721 m n.p.m.), nad potokiem Czerwony Strumień.
Historia
W rejonie Czerwonego Strumienia wydobywano rudę żelaza od XIV wieku do wojny trzydziestoletniej. Stałe osadnictwo zagościło tu w XVI wieku. W 1840 roku wieś liczyła 130 mieszkańców, a jej zabudowa znajdowała się na wysokościach 650–700 m n.p.m. W XIX wieku grunty orne stanowiły ponad 2/3 areału, jednak obecnie nie ma już gruntów ornych, a większość dawnych pól to łąki.
W 1885 roku w miejscowości znajdowało się 53 budynków, w tym 25 mieszkalnych, a liczba mieszkańców wynosiła 139. Czerwony Strumień był popularnym miejscem turystycznym, stanowiącym punkt wyjścia na szlak do Zemskej brány. Dolna część wsi była malownicza, a przed 1945 rokiem znana z widoków. Po II wojnie światowej, w latach 1947-1948, wieś została całkowicie wysiedlona, co spowodowało jej stopniowe wyludnienie.
Współczesność
Dziś z Czerwonego Strumienia pozostały jedynie fragmenty fundamentów budynków, zniszczone figury religijne oraz ruiny barokowej kaplicy z XVIII wieku. W kaplicy znajdował się kamienny krzyż, który przeniesiono do Kamieńczyka. W pobliżu granicy z Czechami znajduje się figura św. Jana Nepomucena z 1801 roku.
W latach 2010–2012 Towarzystwo Górskie „Kłodzka Róża” wytyczyło ścieżkę dydaktyczną „Śladami opuszczonej wsi Czerwony Strumień”. Niestety, w 2015 roku szlak został zniszczony przez nawałnicę.
Osoby związane z Czerwonym Strumieniem
W Czerwonym Strumieniu urodził się 1 grudnia 1764 roku Joseph Knauer, późniejszy biskup wrocławski.
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, Marek Staffa (red.), 1992.
- Ziemia Kłodzka. Mapa turystyczna 1:50 000, Wyd. Kartogr. COMPASS, 2004.
- M. Gałkowski, Przewodnik turystyczny, Góry Bystrzyckie i Orlickie.
- Agnieszka Latocha, „Śladami dawnego osadnictwa w Sudetach (10). Czerwony Strumień (Rothflössel)”, „Sudety” nr 1-2/2013.
