„`html
Scynk olbrzymi (Tiliqua scincoides)
Scynk olbrzymi, znany również jako tilikwa scynkowa, to gatunek gada z rodziny scynkowatych (Scincidae). Jego status w klasyfikacji IUCN to „Least Concern” (LC).
Morfologia
Ubarwienie scynka olbrzymiego jest zmienne, co zależy od środowiska. Skóra ma oliwkowo-żółty kolor z nieregularnymi oliwkowo-brązowymi pręgami. Podbrzusze jest jaśniejsze, a ogon krótki i gruby. Głowa jest stosunkowo duża, z silnymi szczękami. Język jest duży i ma kolor od jasno- do ciemnoniebieskiego. Długość ciała wynosi do 60 cm, a przeciętna masa to około 493 g.
Zasięg występowania
Scynk olbrzymi występuje głównie w Australii oraz na Wyspach Tanimbar w Indonezji.
Ekologia i zachowanie
- Biotop: Preferuje obszary półpustynne, lasy mieszane oraz tereny zakrzewione.
- Behawior: W obliczu zagrożenia otwiera pyski, wysuwa jasnoniebieski język oraz syczy. Nie kopie nor, lecz korzysta z korytarzy wykopanych przez inne zwierzęta lub szczelin w skałach. Aktywność występuje przy temperaturze ciała 30–35 °C.
- Pokarm: Jest wszystkożerny, a jego dieta obejmuje bezkręgowce (np. ślimaki, owady), małe kręgowce, kwiaty oraz owoce. W niewoli najlepiej reaguje na wysokiej jakości karmę dla psów oraz warzywa.
- Rozmnażanie: Przez większość roku są samotne, a w okresie godowym samice przyciągają samców, którzy walczą o ich uwagę. Ciąża trwa około 100 dni, a samice rodzą od 10 do 20 młodych. Młode mierzą 130–140 mm i ważą 10–20 g. Dorosłość osiągają po 3 latach, a w niewoli mogą żyć 25 lat lub dłużej.
„`
