„`html
Pióropusznik strusi
Pióropusznik strusi (Matteuccia struthiopteris (L.) Todaro) to gatunek paproci z rodziny onokleowatych, występujący w Polsce w różnych regionach, w tym na Pogórzu Karpat, Pieninach, Sudetach i w Bieszczadach. Można go również spotkać na nizinach, np. w Puszczy Augustowskiej, Boreckiej oraz w Mazowieckim Parku Krajobrazowym.
Morfologia
Roślina ta jest wieloletnia, z krótkim kłączem, z którego wyrastają pojedyncze, podwójnie pierzaste liście asymilacyjne o wysokości od 30 do 150 cm. Liście mają lancetowaty kształt i są mocno zwężone ku dołowi. W sierpniu lub wrześniu wyrasta z wnętrza liścia zarodnionośnego krótki, sztywny liść, który przypomina strusie pióro. Zarodniki, które są ciemnobrunatne, znajdują się w kubkach na obrzeżach liści i kiełkują po 14-22 dniach.
Ekologia
Pióropusznik strusi preferuje wilgotne siedliska, takie jak brzegi potoków, mokre łąki oraz leśne polany.
Zagrożenie i ochrona
W Polsce roślina ta jest objęta częściową ochroną prawną od 1946 roku. Poniżej przedstawiono jej wymagania oraz zasady uprawy:
- Wymagania: Preferuje wilgotne i zacienione miejsca, ale toleruje również słońce. Rośnie najlepiej w glebie próchniczej z dużą ilością torfu. Jest wrażliwa na przesuszenie gleby i mrozoodporna.
- Rozmnażanie: Odbywa się wiosną przez wytwarzanie rozłogów.
- Uprawa: Z uwagi na swoją ekspansywność, pióropusznik nadaje się do większych założeń ogrodowych, aby uniknąć zagłuszania innych roślin.
Bibliografia
- Martin Červenka i in. (red. nauk.), Świat roślin skał i minerałów, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Multico, 1993.
Kategoria: Onokleowate, Rośliny chronione
„`
