Marcin Kazanowski
Marcin Kazanowski herbu Grzymała (1563-1636) był hetmanem polnym koronny, wojewodą podolskim oraz kasztelanem halickim. Jako starosta pełnił funkcje w Bohusławie, Tłumaczu, Dźwinogrodzie oraz Przedborzu. Uczestniczył w wojnach Rzeczypospolitej z Rosją, Szwecją, Turcją i Mołdawią.
Rodzina
Był synem Mikołaja Kazanowskiego i Katarzyny Korycińskiej. W 1600 roku poślubił Katarzynę Starzycką, z którą miał troje dzieci: Dominika Aleksandra, Adama i Elżbietę.
Życiorys
W 1608 roku Kazanowski został mianowany rotmistrzem królewskim. Dowodził pułkiem podczas bitwy pod Kłuszynem w 1610 roku. W 1617 roku, podczas wyprawy Władysława IV na Moskwę, doszło do napięć z hetmanem Janem Karolem Chodkiewiczem. W 1618 roku zdobył Starodub, a dwa lata później uczestniczył w bitwie pod Cecorą, gdzie został wzięty do niewoli, ale zdołał uciec.
W 1628 roku objął stanowisko pułkownika królewskiego, a w 1629 roku brał udział w bitwie o Górzno. Mianowany wojewodą podolskim w 1632 roku, był również elektorem Władysława IV. Jako hetman polny koronny w 1633 roku wyruszył na wyprawę smoleńską. W 1634 roku był komisarzem odpowiedzialnym za wypłatę wojsku oraz uczestniczył w podpisaniu pokoju w Polanowie z Rosją.
Według legendy, podczas obrony Rzeczypospolitej przed Tatarami, Kazanowski odkrył ikonę Błogosławionej Dziewicy, co miało podnieść morale jego wojska i przyczynić się do zwycięstwa.
Po śmierci został pochowany w kościele karmelitów w Bołszowcach, który ufundował. Jego szczątki zostały odnalezione przez archeologów w 2006 roku.
