Rozłazino (województwo pomorskie)

Rozłazino

Rozłazino (kaszb. Rozłazëno, niem. Roslasin) to wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Łęczyce. Wieś jest siedzibą sołectwa Rozłazino, które obejmuje również Jeżewo, Rozłazinko, Redystowo i Dąbrówkę Wielką. Na dzień 31 grudnia 2011 roku liczyła 978 mieszkańców na powierzchni 26,36 km².

Położenie

Rozłazino znajduje się na trasie byłej linii kolejowej Kartuzy – Lębork, na wysokości około 120 m n.p.m. Najbliższym miastem jest Lębork, położony na północny zachód.

Historia

Pierwsze wzmianki o Rozłazinie pochodzą z 1356 roku, związane z lokowaniem miejscowości i budową kościoła. Uważa się, że osada istniała już w XII wieku. W XV wieku przy kościele funkcjonowała parafia katolicka, która została zreformowana w XVI wieku. W 1760 roku, podczas wojny siedmioletniej, wieś została zniszczona przez oddziały kozackie.

W latach 1840–1841 wzniesiono nowy kościół, a w 1905 roku do Rozłazina dotarła kolej. Po I wojnie światowej miejscowość znalazła się w granicach Niemiec, mimo że mieszkańcy opowiedzieli się za Polską. W okresie międzywojennym działał Związek Polaków w Niemczech.

Pod koniec II wojny światowej, Rozłazino znalazło się na trasie ewakuacji więźniów z obozu Stutthof, a w marcu 1945 roku miejscowość została „wyzwolona” przez Armię Czerwoną. W wyniku tego wydarzenia wielu mieszkańców zginęło, a wieś została zniszczona. W 1947 roku zmieniono nazwę miejscowości z Roslasin na Rozłazino.