Dzisiaj jest 5 lutego 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Redlino

Chcę dodać własny artykuł

„`html

Redlino – Charakterystyka Wsi

Redlino (niem. Redlin) to wieś sołecka w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W 2007 roku liczyła 288 mieszkańców. Od 1975 do 1998 roku wieś należała do województwa koszalińskiego. W skład sołectwa wchodzi osada Trzebiele.

Geografia

Wieś położona jest około 8 km na północny zachód od Białogardu, przy drodze wojewódzkiej nr 163, między miejscowościami Karlin a Białogard.

Historia

Redlino ma bogatą historię, z pierwszymi właścicielami, rodziną Bonin, datującymi się na 1484 rok. Następnie wieś przeszła w ręce rodziny Molzahn w 1695 roku, a od 1726 roku była własnością rodziny Hardt. W 1856 roku powstała szkoła, a liczba mieszkańców wynosiła 404; w 1939 roku spadła do 383.

Zabytki i Ciekawe Miejsca

  • Budynki mieszkalne o konstrukcji ryglowej (zagrody nr 7 i 8)
  • Budynek inwentarski (zagroda nr 19)
  • Stodoła o konstrukcji szachulcowej z 1786 roku, najstarszy obiekt w powiecie
  • Nieczynny cmentarz ewangelicki o powierzchni 0,90 ha z aleją 36 lip drobnolistnych

W okolicy cmentarza rosną gatunki roślin, takie jak konwalia majowa czy bluszcz.

Przyroda

700 m od miejscowości znajduje się aleja 70 lip drobnolistnych, które osiągają wysokość 25-35 m i mają obwody od 150 do 250 cm.

Gospodarka

Redlino jest siedzibą jednego z największych pracodawców w gminie – zakładu drogowo-transportowego. Działa tu również stacja demontażu pojazdów, organizująca szkolenia dla strażaków OSP. Wieś ma ujęcie wody, które zaopatruje Lulewice, Lulewiczki, Żelimuchę i Karlino, oraz jest przyłączona do sieci gazowej.

Turystyka

W miejscowości znajduje się stadnina koni, która oferuje naukę jazdy konnej.

Kultura i Sport

W Redlinie jest boisko sportowe, które służy mieszkańcom.

Komunikacja

Wieś dysponuje przystankiem komunikacji autobusowej, co ułatwia dojazd mieszkańców.

Bibliografia

  • Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Białogard na lata 2005-2013, Białogard, UG, 2005

„`