„`html
Lulewice
Lulewice (niem. Alt Lülfitz) to wieś sołecka w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W 2007 roku wieś liczyła 205 mieszkańców.
Geografia
Wieś położona jest w układzie okolnicy, około 4 km na północ od Białogardu, w pobliżu drogi wojewódzkiej nr 166. W okolicy znajdują się pola uprawne, a w odległości około 1 km na północ przepływa rzeka Radew.
Historia
Lulewice po raz pierwszy wzmiankowane były w 1276 roku. W roku 1333 biskup kamieński nadał wieś kapitule katedralnej w Kołobrzegu. W 1454 roku miejscowość weszła w skład Białogardu. W XVIII wieku wieś zamieszkiwało 83 osoby. Pruska reforma administracyjna w latach 1807-1816 uniezależniła wieś od Białogardu, co sfinalizowano w 1848 roku.
W 1867 roku we wsi znajdowało się 31 domów i 206 mieszkańców. Lulewice stały się niezależną wsią w 1882 roku. W 1945 roku ostatnim niemieckim sołtysem był Willi Venske.
Zabytki i ciekawe miejsca
- Nieczynny cmentarz z XIX wieku o powierzchni 0,70 ha.
- Budynek mieszkalny o konstrukcji ryglowej.
- Stodoły i budynki bramne o konstrukcji ramowej w zagrodach nr 11, 15, 18, 19, 20, 25, 27 i 28.
Przyroda
W pobliżu drogi wojewódzkiej nr 166 rośnie aleja z 30 lip drobnolistnych. W okolicy znajdują się gniazda bociana białego oraz użytek ekologiczny nad Radwią.
Gospodarka
Wieś zaopatrywana jest w wodę z ujęcia w Redlinie.
Turystyka
Przez Lulewice prowadzi lokalny nieoznaczony szlak turystyczny. Znajduje się tu również miejsce pamięci Jana Pawła II oraz góra Golgota.
Kultura i sport
W Lulewicach działa Ludowy Zespół Sportowy „Sokół”, który należy do Gminnego Zrzeszenia LZS.
Komunikacja
W miejscowości znajduje się przystanek komunikacji autobusowej.
Bibliografia
- Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Białogard na lata 2005-2013, Białogard, UG, 2005
- Berghaus H., Landbuch des Herzogthums Kaschubien und der einverleibten Kreise der Neumark, Berlin, 1867
„`
