„`html
Ponin
Ponin (dawniej „Punino”) to wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan. Jej historia sięga przynajmniej drugiej połowy XIV wieku.
Historia
Ponin był wsią szlachecką, należącą do rodu Punińskich herbu Ćwiek. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z dokumentów z 1387 roku, gdzie wymieniono świadków: Jana Punińskiego oraz wójta kościańskiego Zygfryda. W kolejnych latach wieś była notowana pod różnymi nazwami, m.in. „Punyno” (1426), „Punino” (1427) i „Ponino” (1450).
W 1450 roku Zewrzyd II Poniński zapisał żonie 100 grzywien posagu na Poninie. W późniejszych latach, rodzina Punińskich była aktywna w kwestiach majątkowych, z licznymi zapisami i transakcjami dotyczącymi ziem. W 1517 r. Wojciech Brodzki herbu Leszczyc nabył Ponin, a jego rodzina posiadała wieś przez wiele lat.
Pobór podatków
- 1530 – pobór od 3 łanów.
- 1563 – pobór od 7,5 łana, karczmy i rzemieślników.
- 1581 – pobór od 7,5 łana, zagrodników i robotników.
W wyniku II rozbioru w 1793 roku, Ponin znalazł się pod zaborem pruskim, a w okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) był uznawany za większą wieś w powiecie Kosten. W 1837 roku mieszkało tam 156 osób w 16 domach.
W latach 1975–1998 miejscowość była częścią województwa leszczyńskiego.
Przypisy
Bibliografia
- „Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu”
Linki zewnętrzne
„`
