Paproć Duża
Paproć Duża to wieś położona w województwie podlaskim, w powiecie zambrowskim, w gminie Szumowo. Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Andrzejewie.
Historia
Wieś została założona pod koniec XVIII wieku przez osadników niemieckich jako Königshuld. Po III rozbiorze Polski w 1795 roku, w 1807 roku włączono ją do Księstwa Warszawskiego. Kościół w Paproci Dużej, zbudowany w latach 90. XX wieku, nawiązuje do dawnego kościoła ewangelickiego.
W czasach Królestwa Polskiego istniała gmina Paproć Duża. W latach 1954-1959 wieś była siedzibą władz gromady, a w latach 1975-1998 należała administracyjnie do województwa łomżyńskiego.
Ślub konspiratorów
Wieś była zamieszkana przez osadników niemieckich. 15 lipca 1899 roku w ewangelickim kościele odbył się ślub Józefa Piłsudskiego z Marią Koplewską. Nowy kościół parafialny, wzniesiony w Paproci Dużej, został zaprojektowany tak, aby przypominał zniszczoną świątynię.
Mogiła zbiorowa
Za wsią znajduje się mogiła zbiorowa w formie kurhanu, z wysokim drewnianym krzyżem. Pochowano tam żołnierzy poległych w rejonie Paproci Dużej i Pęchratki, a większość z nich spoczywa na cmentarzu parafialnym w Szumowie.
Kościół i jego historia
W Paproci Dużej znajduje się rzymskokatolicki kościół filialny pw. Miłosierdzia Bożego, zbudowany w latach 1994-1998. Projekt kościoła nawiązuje do rozebranego w latach 60. XX wieku kościoła ewangelickiego, a jego autorami są architekci Barbara Miron-Kaczyńska i Janusz Kaczyński. W świątyni znajdują się stacje Męki Pańskiej, które stworzył architekt Krzysztof Sarny, nawiązując do mieszkańców pamiętających dawną świątynię.
