Stanisław Chomętowski
Stanisław Chomętowski herbu Lis (1673-1728) był znaczącą postacią I Rzeczypospolitej. Pełnił funkcje hetmana polnego koronnego (1726-1728), wojewody mazowieckiego (od 1706), a także marszałka nadwornego koronnego (1725). Był także ambasadorem Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 1712-1714.
Życiorys
Urodził się 13 grudnia 1673 roku w Łasku jako syn Marcina Chomętowskiego. Od 1696 roku był starostą radomskim, a następnie pełnił różne funkcje starosty, w tym drohobyckiego i złotoryjskiego. Był elektorem Augusta II Mocnego w 1697 roku oraz jednym z jego najwierniejszych zwolenników. Brał aktywny udział w wojnie północnej przeciwko Szwedom, a także w konfederacji sandomierskiej w 1704 roku.
W 1712 roku Chomętowski został posłem nadzwyczajnym do Porty Osmańskiej, gdzie negocjował w sprawie Karola XII. Po powrocie z misji dyplomatycznej otrzymał 25 tysięcy talarów jako wynagrodzenie. Traktat z Turcją, podpisany 22 kwietnia 1714 roku, zakończył rozmowy, które miały na celu poprawę stosunków między Polską a Turcją.
W 1717 roku podpisał konstytucję tzw. sejmu niemego. W 1718 roku, podczas podróży do Rzymu, obiecał ufundować główny ołtarz w kościele na Jasnej Górze, co zrealizował w 1726 roku.
Chomętowski zmarł 31 sierpnia 1728 roku w Drohobyczu i został pochowany w kościele OO Jezuitów w Samborze. Epitafium hetmana znajduje się w Katedrze Wawelskiej, ufundowane w 1768 roku przez biskupa Franciszka Podkańskiego.
Podsumowanie
- Urodziny: 13 grudnia 1673, Łask
- Ważne funkcje: hetman polny koronny, wojewoda mazowiecki, marszałek nadworny koronny
- Dyplomata: ambasador w Imperium Osmańskim (1712-1714)
- Kluczowe wydarzenia: traktat z Turcją (1714), konstytucja sejmu niemego (1717)
- Pochówek: kościół OO Jezuitów w Samborze
Bibliografia
- Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795, PWN, Warszawa 1982
- Arkuszewski A. „Kazimiera z Leszczyńskich Romanowa Cichowska”, Warszawa, 1989 r.
