Pojezierza Wschodniobałtyckie
Pojezierza Wschodniobałtyckie to podprowincja fizycznogeograficzna zlokalizowana w Europie Wschodniej. Obejmuje obszary Litwy, Łotwy, Estonii, północnej Białorusi oraz części Rosji europejskiej, sięgając do północno-wschodniej Polski.
Region ten jest wschodnim przedłużeniem Pojezierzy Południowobałtyckich i zawiera obszary z ostatniego zlodowacenia, rozciągające się od doliny Pasłęki przez Pojezierze Mazurskie i Litewskie aż do północno-zachodniej Rosji. Wzniesienia w regionie dochodzą do 309 m n.p.m., chociaż najczęściej mają 150–200 m wysokości.
Makroregiony Pojezierzy Wschodniobałtyckich
W regionie wyróżnia się osiem makroregionów:
- Pojezierze Widzemsko-Estońskie
- Równina Ewikszty
- Pojezierze Łatgalskie
- Pojezierze Brasławskie
- Równina Połocka
- Pojezierze Białoruskie
- Pojezierze Litewskie
- Pojezierze Mazurskie
W Polsce znajdują się niemal całe Pojezierze Mazurskie oraz fragment Pojezierza Litewskiego.
Bibliografia
- Kondracki, Jerzy. W sprawie fizycznogeograficznego podziału Europy w klasyfikacji dziesiętnej. „Przegląd Geograficzny”, 1965.
- Kondracki, Jerzy. Fizycznogeograficzna regionalizacja republik Litewskiej i Białoruskiej. „Przegląd Geograficzny”, 1992.
- Kondracki, Jerzy. Republika Białoruska. „Geografia w Szkole”, 1992.
- Kondracki, Jerzy. Fizycznogeograficzna regionalizacja Europy Wschodniej. „Przegląd Geograficzny”, 1995.
- Kondracki, Jerzy. Fizycznogeograficzna regionalizacja Polski i krajów sąsiednich. Prace Geograficzne, 1968.
- Gwozdiecki, N.A., Żuczkowa, W.K. Fizycznogeograficzna regionalizacja europejskiej części ZSRR. Prace Geograficzne, 1968.
- Kondracki, Jerzy. Podstawy regionalizacji fizycznogeograficznej. Warszawa, 1969.
