Amerykańska Partia Niezależnych
Amerykańska Partia Niezależnych (AIP) została założona w 1968 roku z inicjatywy George’a Corleya Wallace’a, gubernatora Alabamy. Powstała w kontekście wyborów prezydenckich, w których Wallace, jako przedstawiciel skrajnej prawicy, nie mógł liczyć na nominację Partii Demokratycznej, z powodu dominacji liberałów.
Historia i Cele
Partia sprzeciwiała się rozszerzeniu praw obywatelskich dla czarnoskórej ludności, co było zgodne z polityką ówczesnego prezydenta Lyndona B. Johnsona. Wallace starał się zdobyć wpływy w Kolegium Elektorskim i ubiegał się o polityczne korzyści, mimo że nie miał realnych szans na zwycięstwo. Jego kandydatem na wiceprezydenta był emerytowany generał lotnictwa Curtis LeMay.
W wyborach 1968 roku Wallace zdobył 9,9 miliona głosów (13,5%) i 46 głosów elektorskich, wygrywając w stanach takich jak Alabama, Arkansas czy Missisipi. Mimo to, jego plan nie został zrealizowany, a on sam opuścił partię.
Przemiany i Kolejne Wybory
W 1969 roku AIP została zastąpiona przez America Party, która w 1972 roku wystawiła Johna G. Schmitza. Schmitz zdobył 1,1 miliona głosów (1,4%), ale nie uzyskał żadnych głosów elektorskich. W 1976 roku partia wróciła do pierwotnej nazwy i wystawiła Lestera Maddoxa, który zdobył 170,274 głosów (0,2%).
W kolejnych latach AIP zaangażowała się w różne wybory, a obecnie współpracuje z Partią Konstytucyjną i bierze udział w wyborach w Kalifornii.
Kandydaci Prezydenccy
- 1968: George Wallace
- 1972: John Schmitz
- 1976: Lester Maddox
- 1976: Thomas J. Anderson
- 1980: John Rarick
- 1984 i 1988: Delmar Dennis
- 1992: Howard Phillips (Taxpayers Party)
- 1996: Diane Beall Templin
- 1996: Howard Phillips (Taxpayers Party)
- 2000: Don Moore
- 2000: Howard Phillips (Constitution Party)
- 2004: Diane Beall Templin
- 2004: Michael A. Peroutka (Constitution Party)
