„`html
Łupice – Opis Ogólny
Łupice (niem. Lupitze) to wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie wschowskim, w gminie Sława. Miejscowość ma średniowieczne korzenie i istnieje przynajmniej od końca XIII wieku.
Historia
Wieś była pierwotnie związana z Wielkopolską. Wzmianki o Łupicach pojawiają się w różnych dokumentach historycznych:
- 1252 – pierwsza wzmianka jako „Lupicza”
- 1278 – „Lupiza”
- 1358 – „Lupicz”
- 1445 – „Lupycz”
- 1563 – „Lupycza”
- 1610 – „Lupecza”
- 1944 – „Ostweide (Lupitze)”
W 1563 roku wieś leżała w powiecie kościańskim w województwie poznańskim i była częścią parafii Świętopietrze. Początkowo Łupice były własnością książęcą, później rycerską, a następnie należały do Opactwa Cystersów w Przemęcie. W 1252 roku książę Przemysł I nadał wieś komesowi Beniaminowi Zarembie, zwalniając ją od danin.
W 1278 roku Beniamin przekazał Łupice opactwu cystersów w Paradyżu, co umożliwiło dalszy rozwój miejscowości. Król Kazimierz Wielki potwierdził te przywileje w 1370 roku. Wieś była źródłem dochodów, a w 1563 roku odnotowano pobór podatków z Łupic.
W XIX wieku miejscowość znalazła się w zaborze pruskim, a w czasie Wielkiego Księstwa Poznańskiego w 1837 roku miała 504 mieszkańców w 60 domach. W latach 1975–1998 Łupice były częścią województwa zielonogórskiego.
Przypisy
Informacje zawarte w artykule opierają się na dokumentach historycznych oraz rejestrach podatkowych, które potwierdzają długą historię wsi.
Bibliografia
- „Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu”
Linki zewnętrzne
„`
