„`html
Łabuńki Drugie
Łabuńki Drugie to wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Łabunie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego. Wioska jest sołectwem gminy Łabunie, a według Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku liczy 371 mieszkańców. Mieszkańcy Kościoła rzymskokatolickiego przynależą do parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Jarosławcu.
Historia
Wieś Łabuńki, obecnie dzieląca się na Łabuńki Pierwsze i Łabuńki Drugie, pierwotnie była własnością królewską. W I połowie XVI wieku wójtostwo wykupił Jan Oleśnicki, a jego potomkowie przejęli dziedzictwo po 1565 roku. W 1578 roku wieś obejmowała 8 łanów kmiecych (około 134,4 ha) gruntów uprawnych.
W końcu XVI wieku Łabuńki znalazły się w posiadaniu Zamoyskich, a w połowie XVII wieku przeszły w ręce Stanisława Firleja z Dąbrowicy. W XVIII wieku wieś należała kolejno do rodzin Wielhorskich, Grzebskich, Karśnickich, a od około 1880 roku do Teodora Kaszowskiego.
W 1884 roku Łabuńki były uznawane za wieś z folwarkiem w powiecie zamojskim. Znajdowały się na równinie nad rzeką Łabuńką, przy drodze prowadzącej od Zamościa do granicy austriackiej. W 1827 roku wieś liczyła 47 domów i 336 mieszkańców, a w 1884 roku 68 domów i 728 mieszkańców, w tym 682 katolików, 9 ewangelików i pozostałych wyznania prawosławnego. W 1921 roku liczba domów wzrosła do 118, a mieszkańców do 782.
W 1648 roku wieś była obozem Bohdana Chmielnickiego, który oblegał Zamość. Pozostałości okopów znane są jako „szwedzkie”. Opis Łabuniek i pałacu w nich zamieszczono w Tygodniku Ilustrowanym z 1881 roku.
Podsumowanie
- Województwo: Lubelskie
- Powiat: Zamojski
- Gmina: Łabunie
- Ludność (2011): 371 mieszkańców
- Historia: Własność królewska, później różne rody szlacheckie.
„`
