Amenhotep I
Amenhotep I był faraonem XVIII dynastii Egiptu, panującym prawdopodobnie od 1525 p.n.e. do 1504 p.n.e. Był trzecim synem Ahmose I i królowej Ahmes-Nefertari. Jego panowanie trwało według Manethona około 20 lat i 9 miesięcy, a ostatnim potwierdzonym rokiem jego rządów jest rok 10. Amenhotep objął tron po śmierci swoich dwóch braci, a na początku jego panowania regencję sprawowała jego matka.
W wyniku zamachów Libijczyków, Amenhotep zorganizował kampanię, która doprowadziła do ich szybkiej wyprawy z Egiptu, mimo braku doświadczenia. Kolejne lata jego rządów charakteryzowały się stabilizacją oraz spokojem wewnętrznym i zewnętrznym. W tym czasie podjął wyprawę do Nubii, a także zlecił rozbudowę świątyni Amona w Karnaku architektowi Ineni.
Życie prywatne i sukcesja
Amenhotep I ożenił się z siostrą Ahhotep II, z którą miał syna Amenemhata, który zmarł w młodym wieku. W związku z tym, po jego śmierci tron objął Totmes I, który pojął za żonę siostrę Amenhotepa, Ahmes.
Kultura i budowle
Panowanie Amenhotepa I to czas rozkwitu kulturalnego i gospodarczego. Wzniesiono wiele świątyń, w tym sanktuarium Hathor w Deir el-Bahari, świątynię Nechbet w El-Kab oraz budowle w Kom Ombo. Ukończono także wersję królewskiej księgi grobowej Amduat.
Pochówek
Chociaż Amenhotep I prawdopodobnie został pochowany w nekropoli w Dra Abu al Naga, jego grobowiec nie został odnaleziony. Mumię króla odkryto w skrytce DB-320 w Deir el-Bahari, a obecnie znajduje się w Muzeum Egipskim w Kairze.
Tytulatura
Imię Amenhotepa I oznacza „Amon jest zadowolony”. W starożytnych tekstach występuje także jako Amenophis. Jego prenomen to Dżeser-Ka-Re.
Bibliografia
- Schneider Th., Leksykon faraonów, PWN, Kraków-Warszawa 2001.
