Łupina nasienna
Łupina nasienna, znana również jako testa, to kluczowy element budowy nasion roślin nasiennych. Powstaje w wyniku przekształcenia osłonek zalążka oraz, w niektórych przypadkach, z zewnętrznych warstw ośrodka zalążka. Ponieważ łupina jest utworzona z tkanek rośliny macierzystej, zawiera podwójny zestaw chromosomów (2n).
Początkowo młoda łupina składa się z cienkościennych komórek z dużymi wakuolami. W miarę dojrzewania nasion zachodzą w niej różne zmiany, w tym:
- zanikanie niektórych warstw integumentu
- zmiany w strukturze ścian komórkowych
- zmiana zawartości komórek
Komórki łupiny mogą wypełniać się substancjami barwnymi, co nadaje im charakterystyczne kolory. Ściany komórkowe często drewnieją, co zwiększa twardość łupiny. W niektórych przypadkach komórki łupiny są higroskopijne, co powoduje ich śluzowacenie po zwilżeniu. U niektórych roślin zewnętrzne komórki łupiny mogą wytwarzać dodatkowe struktury, takie jak włoski czy brodawki, przykładem są włókna bawełniane.
Łupina pełni ważną rolę ochronną, zabezpieczając nasienie przed:
- infekcjami bakteryjnymi i grzybowymi
- wysychaniem
- uszkodzeniami mechanicznymi
Dodatkowo, łupina może ułatwiać rozsiewanie nasion dzięki wykształcanym strukturom lotnym lub czepnym. Na łupinie znajduje się znaczek (hilum), będący pozostałością po mocowaniu sznureczka zalążka, oraz okienko, przez które wyrasta korzonek i hipokotyl. W niektórych przypadkach łupina może być zrośnięta z owocnią, jak ma to miejsce w nasionach traw i zbóż, określanych jako ziarniaki.
Przypisy
Kategoria: Anatomia roślin
