Klebark Mały
Klebark Mały to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Purda. Miejscowość powstała w 1587 roku w wyniku podziału Klebarka na Klebark Wielki i Klebark Mały. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Położenie
Wieś znajduje się około 3 km na północny zachód od Klebarka Wielkiego, przy drodze do Olsztyna. W Klebarku Małym można znaleźć:
- dawny budynek szkoły, chroniony jako zabytek,
- stare budownictwo wiejskie,
- dwie zabytkowe kapliczki,
- stanowisko archeologiczne na południe od wsi.
Historia
W miejscu, gdzie obecnie znajduje się Klebark, istniała wcześniej osada pruska. W dokumentach wieś wzmiankowana jest już w 1352 roku. Lokacja Klebarka (Cleberg) miała miejsce w 1357 roku, kiedy to Kapituła Warmińska nadała mu prawa chełmińskie na 60 włókach (około 1000 ha). Zasadźcą był Prus Johannes, który otrzymał 8 wolnych łanów, a osadnicy 52 łany z 14-letnim okresem wolnizny.
W XV wieku wieś została zniszczona podczas wojny trzynastoletniej (1455 r.). Po wojnie, w latach 1517 i 1521, przeprowadzono akcję rekolonizacyjną pod kierownictwem Mikołaja Kopernika, administratora kapituły. Osadnicy przybyli z Polski, a proces osadniczy doprowadził do podziału na dwie wsie: Klebark Wielki (Stary) i Klebark Mały (Nowy). Kapituła warmińska w 1587 roku usankcjonowała ten podział, przydzielając każdej wsi po 30 łanów, w tym 4 łany sołeckie. W XVII wieku ukształtowały się współczesne nazwy wsi.
Jedna z kapliczek w Klebarku Małym jest miejscem pochówku mieszkańca, który zginął z rąk żołnierzy radzieckich w 1945 roku. Zachowała się lastrikowa rama, wskazująca na dawny pochówek.
